6 මහා වංශය 6

 https://lakshmanillangakoon.blogspot.com/2022/07/4-4_26.html?m=1

ඉන්පසු “වහා මගේ මිනිසුන් මෙතනට රැගෙන එනු” යනුවෙන් ඇයට අණ කලේය. ඇය ඔවුන් ඔහු වෙතට රැගෙන ආවාය.

 “මාගේ මිනිසුන් මහත් බඩගින්නෙන් පෙලෙති”, විජය කුමරු ඇයට දැන්වූයේය. ඉන්පසු ඇය විසින් කොල්ල කන ලද වෙළද නෞකාවල තිබූ ආහාර ගබඩාවන් විජය කුමරුට දුන්නාය.

 විජයගේ පිරිස බත් සහ අනෙකුත් මාලු පිනි පිළියෙල කලහ. ඔවුන් පලමුව විජය කුමරුට ආහාර පිලිගන්වා ඔවුන්ද ආහාර ගත්හ.

 විජය කුමරු කුවේනියටද ආහාර පිලිගැන්වූයේය. එම ආහාර අනුභව කල ඈ මහත් සතුටට පත්විය. වයස දහසයක පමණ රූමත් තරුණියකගේ පෙනුමක් ආවේශ කරගත් ඇය මනා ආභරණයන් ගෙන් සැරසී විජය වෙත ආවාය. ලොකු ගසක් මුල ඇය මනරම් යහනක් තබා එය වටා සහ උඩින් අලංකාර වියනකින් ආවරණය කලාය. විජය කුමරු එය දැක අනාගත අභිවෟද්ධිය තකා ඇය සමග යහන් ගතවිය. පිරිවර ජනයා එම කූඩාරම වටා ලැගුම් ගත්හ.

 රාත්‍රියෙහි විජයට සංගීතයත් සමග ගී හඩක් ඇසී “ඒ ඇසෙන්නේ කවර ශබ්දයක්ද? කුවේනිය ගෙන් ඇසීය.

 “සියලු යක්ෂයන් මරවා ලංකා රජය මා ස්වාමියාට දිය යුත්තේය. එසේ නොකල හොත් මේ මිනිසුන් සමග වාසය කල නිසා මගේ නෑයන් විසින් මා මරා දමනු නොඅනුමානය”. යැයි සිතූ කුවේනිය

 “මෙහි ශීර්ෂ වස්තු නම් නුවරක් වෙයි. ලංකා නමැති නගරයෙහි නායකයාගේ දියණිය, ශීර්ෂ වස්තු නගරයෙහි කුමාරයෙකු හා විවාහය සඳහා මේ නගරයට පැමිණ ඇත. ඇයගේ මවද මෙහි පැමිණීමට නියමිතය. එම විවාහය සැමරීමට සත් දිනක් පැවැත්වෙන එම උත්සවය අදත්  සිදුවේ. බොහෝ පිරිස් ඒ සදහා මෙහි පැමිණ ඇත. අද දින ඔවුන් විනාශ කලේ නැත්නම්, නැවත ඔවුන් විනාශ කිරීමට මෙතරම් පහසු අවස්ථාවක් නොලැබෙන්නේය.” යැයි පැවසුවාය.

 “ඇහැට නොපෙනෙන ඒ යකුන් මම මරන්නේ කෙසේද?” විජය ඇසුවේය.

 “ මම නොයෙකුත් තැන සිට කෑ ගසමි, යම් තැනකින් ශබ්දය ඇසෙන්නේ නම්, ඒ හඩට පහර දෙනු මැනව, ආයුධය මගේ බලයෙන් ඉලක්කය වෙත යනු ඇත.” ඇය පිළිතුරු දුන්නාය. (අන්දකරයෙ පහර දුන් නිසා විය හැක)

 මේ උපදේශයට අනුව කටයුතු කර විජය කුමරු, තම සේනාව සමග නගරයට පහර දී සියලු යකුන් මරා ජය ගත්තේය. මියගිය යක්ෂ රජුගේ ආභරණ තමන් පැලඳ අනෙකුත් ආභරණ තම සේනාවට ලබා දුන්නේය. කීප දවසක් එම නගරයේ වාසය කර ආපසු තම්බපන්නී පෙදෙසට ගොස්, එහි තම්බපන්නී නම් නගරයක් ඉඳිකර කුවේනියත් සමග එහි වාසය කලේය. ( මෙම නගරය අනුරාධපුරයට සැතපුම් විසිහතරක් උතුරෙන  පිහිට වූ නගරයක් විය හැකි බව ටෙනන්ට් ඇතුළු ඉංග්‍රීසි ඉතිහාසඥයන් සිතූහ. නගරයට පහර දීම දිනාගත් පසුව ඒ අතහැර වාලුකා තලයකට යාම පුදුමසහගතය. බොහෝවිට මුතු බෙල්ලන් සඳහා කිමිදීම නිසා විය හැක)

මෙලෙස මේ පලාතට සහ මුලු රටටම තම්බපන්නී යන නම ඇතිවූයේ, විජය සහ පිරිස මුලින්ම වෙරළට පැමිණ විවේක ගැනීමට බිම ඉඳගෙන අත් බිම තැබූ පසු, නැවත නැගිටින විට අත් රතු පසෙන් රත්පැහැ ගැන්වී තිබුන නිසාය. සිංහබාහු රජු සිංහයා මැරූ හෙයින් ඔහුගෙන් පැවත එන විජය ඇතුලු පිරිස, සිහල ජාතිය ලෙස හැදින්වේ.

 රටේ නොයෙකුත් ස්ථාන වල විජයගේ ඇමතිවරු ජනාවාස පිහිටුවන ලදි. අනුරාධ නම් ඇමතියෙකු කඩම්බ ගඟ (මල්වතු ඔය) අසල අනුරාධ ගම නමින් ජනාවාසයක්ද, විජයගේ පූජකයා වූ උපතිස්ස ගම්භීර ගඟ අසල උපතිස්ස ගම නම් ජනාවාසයක්ද, පිහිට වූ අතර උජේනි උරුවෙල සහ විජිත ඇමතියෝ ඔවුන්ගේ නම් වලින් ගම්මාන පිහිටවූහ. මෙසේ ජනපද පිහිටුවා අවසන, ඇමතිවරු විජය කුමරුන් ගෙන්  රාජාභිෂේක වන ලෙස ඉල්ලා සිටියහ. එහෙත් විජය කුමරු රාජ වංශයේ  මෙහෙසියක නොමැතිව ඔටුනු පැලදීමට නොකැමති විය.

 ඇමතිවරු විජය කුමරුගේ අභිෂේකය කරන්නට ඇති ඕනෑකම නිසාම, සියලු සැකයන් දුරු කරගෙන වටිනා මුතු මැණික් ආභරණ තෑගි සමග දකුණු ඉන්දියාවේ මදුරා රාජ්‍යයෙහි (වර්තමානයේ chennai නගරයට උතුරින් පිහිටි ප්‍රදේශය) රජුගේ දියණිය විජය කුමරා සදහා මෙහෙසියක්  ලෙස  ඉල්ලුම් කර පණිවිඩ කරුවන් යැවූහ. එසේම ඇමතියන් සහ අනෙක් පිරිස් සදහා ගැලපෙන කුලඟනන්ද ඉල්ලා යැවූහ.

 පණිවිඩ කරුවන් රැගත් නැව මදුර පුරයට පැමිණි පසු, ඔවූහු රජු වෙත ගොස් තෑගි සහ රාජකීය පණිවිඩය මදුර පුරයේ රජු වෙත ඉදිරිපත් කලහ. තමන්ගේ දියණිය යැවීමට තීරණය කල රජතුමාට ඇමතිවරු සදහා තවත් කුලඟනන් සියයක් පමණ තම නිලධාරීන්ගේ පවුල් වලින් ලබාගත හැකිවිය. (මේ රජතුමාගේ ප්‍රතිචාරයෙන් ඒ වන විටත් ලංකාව න්දියාවේ එම ප්‍රදේශවල බොහෝ ප්‍රසිද්ධව පිළිගැනීමක් ඇතිව තිබූ බව පෙනී යයි) තවත් කාන්තාවන් පිරිසක් මේ සදහා යැවීමට ලබා ගැනීම සදහා, රජතුමා මෙම පණිවිඩය අඬබෙර ගසා ප්‍රසිද්ධ කලේය.

 “ලංකාවට දූවරු යවනු කැමැත්තෝ ඔවුන් සදහා ඇඳුම් කට්ටල දෙකක් සකසා ගේ දොරට පිටතින් තැබිය යුතුයි. එවිට ඒ නිවසින් දියණියක් යැවීමට කැමති බව අපට දැනගත හැකිය”.

 මෙලෙස රජු අවැසි පමණට කුලඟනන් ලැබුනු පසු, ඔවුන්ගේ පවුල් වලට සුදුසු තෑගි පිරිනමා සියලු ආභරණ සහිතව ඔහුගේ දියණියද සුදුසු පරිදි සරසන ලද අනිකුත් කුලඟනන්ද, රජෙකු සදහා සුදුසු අලි මෙවලම්, අස් රථ, දහ අට ශිල්පීය කුලයක පවුල් දහසක්ද, නැව් නංවා ලංකාවට එවීය. දහස් ගණනක් මේ පිරිස් ලංකාවේ මහාතිත්ත වරායෙන් ගොඩ බටහ. (මෙම ආගමනයත් සමඟ මුලින් පැමිණි 700ට වඩා බොහෝ ගණනක් දකුණු ඉන්දියාවෙන් පැමිණි බව පෙනී යයි)

 .

Then he demanded "immediately bring my men here."  She brought them to him.

 "My people are very hungry", Prince Vijay informed her.  Then she gave the food from  merchant ships that she looted to Prince Vijaya.

 Vijaya's group prepared rice and other fish dishes.  They first offered food to Prince Vijaya and they also ate.

 Prince Vijay also served food to kuweni She was very happy after eating that food.  She assumed the appearance of a beautiful young woman of about sixteen years of age and came to Vijaya dressed in fine jewelry.  At the foot of a big tree she placed a beautiful bed and covered it with a beautiful canopy around and above it.  Prince Vijay saw it and went to bed with her to secure a future for the nation. The entourage encamped around the tent.

 At night, Vijaya heard a song along with the music, "What kind of sound is that?  He asked Kuveniya.

Kuweni thought  "Kill all the demons and give the government of Sri Lanka to my lord.  If not, I will be killed by my relatives for living with these people. "

 "The sound come from a  city called Shirsha Vastu.  The daughter of the leader of the city of Lanka,  has come to this city for her marriage to a prince of the city.  Her mother is also going to come here.  The seven-day event to celebrate that marriage is taking place.  Many people have come here for that.  If we don't destroy them today, we won't have such an easy opportunity to destroy them again."  She said.

 "How can I kill those invisible demons?"  Vijaya asked.

 "I will shout from many places, and if the sound is heard from any place, strike at that sound, and the weapon will go to the target by my power."  she replied.

 Acting on this advice, Prince Vijaya attacked the city with his army and defeated all the demons.  He wore the jewels of the dead demon king and gave the other jewels to his army.  After staying in that city for a few days, he returned to Tambapanni, built a town called Tambapanni, and lived there with Kuveni.

This is how the name Tambapanni came to this province and the whole country because when Vijaya and his group first came to the beach and put their hands on the ground to rest, when they got up again their hands were red from the red soil.  Because King Sinhabahu killed the lion, his descendants including Vijaya are known as the Sihala race.

 Vijaya's ministers established settlements in various parts of the country.  A minister named Anuradha established a settlement called Anuradha village near the Kadamba river, and Upatissa village near the Gambhira river, Vijaya's priest, Ujeni Uruwela and Vijitha founded villages in their names.  After establishing the colonies, the ministers asked Prince Vijaya to be crowned.  But Prince Vijaya did not want to be crowned without a queen from a royal family.

 Because of the desire of the ministers to anoint Prince Vijaya, they dispelled all suspicions and sent messengers asking for Prince Vijaya, the daughter of the Pandu king of the Madura kingdom of South India, with gifts of precious pearls and jewels.  Also, they asked for suitable wives  for ministers and other personnel.

 After the ship carrying the messengers reached Madurapura, they went to the king and presented the gifts and the royal message to the king of Madurapura.  The king, decided to send his daughter, was able to get another hundred young women  for ministers from the families of his officials.  In order to get more women to be sent for this purpose, the king announced this message by drumming.

 "Those who want to send their daughters to Sri Lanka should prepare two sets of clothes for them and place them outside the door of the house.  Then we can know that they want to send a daughter from that house”.

 After the king had obtained as many ladies as he needed, he gave suitable gifts to their families and sent his daughter with all the ornaments,  elephants suitable for a king, chariots, and a thousand families of eighteen artisanal castes, and sent them on ships to Ceylon.  Thousands of these people disembarked from the port of Mahathitta in Sri Lanka.

 .