ගොවියා ඩයරිය 3

 

මම දැන් සති දෙකකට පමණ පෙර මා දන්නා හඳුනන තරුණ ටැක්ටර් අයිතිකරුවෙකු සමග අහම්බෙන් මෙන් ඔහුගේ මුන්ඇට වගාවක් බලන්නට ගියෙමි. අපගේ ඉඩමේ ඉතිරිවී ඇති මිරිස් වගා කළ හැකි කුඩා ඉඩම් කැබලි තුනක් බිම් සකස් කර ගැනීමට ගණන් කතා කර ගැනීමට ඔහුට පැමිණෙන ලෙස දන්වා යැවූ පසු එම ඉඩම් කොටස් ඔහුට පෙන්වා ඒවායේ මිල ගණන් සාකච්චා කර අවසන් කර ආපසු එන්නට තනද්දී ඔහුට අපේ ඉඩමෙන් උතුරු පැත්තේ ඔහුගේ වගාවක් බලන්නට යාමට තිබෙන බව මට දන්වා සිටියේය. 

ඒ වගාව බලන්නට මටත් උනන්දුවක් ඇති වූ හෙයින් මම ඔහු සමග ඔහුගේ සිංගල් කැබ් රථයෙන්ම එම ඉඩම බලන්නට ගියෙමි. අපහසු මාර්ගයක ගමන් කර වාහනය නවතා තවත් ඇතුලට කිලෝමීටරයක් පමණ ඇවිද ගෙන යාමට අපට සිදුවිය. නමුත් ඔහුගේ මුන් ඇට වගාව දුටුවිට මහන්සිය කොහෙන් ගියාද සොයා ගැනීමට නොහැකි විය. එය ඒ තරමටම හොඳින් වැවී තිබුණි. 

ඒ ඉඩමේ ද තරමක වැවක් තිබුණු අතර තවත් මුංඇට බන්ඩක්කා වැනි වගාවන් කිහිපයක් ද තිබුණි. ඔහුට මේ වගාවට ඉඩම ලැබුණු ආකාරය ඔහු මට විස්තර කළේය. 

මේ ඉඩම අක්කර 50ක් පමණ වන අයිතිකරු ඔහුට යම් නෑ කමක් තිබෙන අතර ්‍රැක්ටර් හිමිකරු ඔහු හඳුන්වා දුන්නේ මාමා කෙනෙකු ලෙසටය. 

එම මාමා ගේ ඉඩමෙන් අක්කර දහයක් පමණ ඔහුට මුංඇට බැදීමට සකස් කර දෙන ලෙස මාමා මොහුගෙන් ඉල්ලා ඇත. එම සකස් කර දෙන ර්තව්‍යයට හිලව්වක් වශයෙන් එම ඉඩමෙන් අක්කර පහක පමණ මොහුට මුං ඇට වගා කරන්නට ඉඩදිය හැකි බව මාමා මොහුට දන්වා ඇත.

එම යෝජනාව පිළිගත් tractor හිමිකරු තමන්ටද අක්කර 5ක් පමන සකසාගෙන මුං ඇට වගා කර ඇත. එසේ වගා කළ ඉඩම මොහු බලන්නට පැමිණ ඇත්තේ කාලයකට පසුව බව මට කතාවෙන් වැටහිණ. බොහෝවිට බීජ ඉසීමෙන් පසුව වන්නට පුළුවන. එම ගස් වලින් සමහරක මල් පවා ඇති වී තිබුණු අතර ඒවාට දැන් බෙහෙත් ගහන්නට කාලය යයි ඔහු මට පවසා සිටියේය. 

මුංඇට වගාකිරීමේ වටිනාකම, ඒවායේ ඉක්මනින් අස්වැන්න ලබා ගැනීමට හැකි වීම ය. මාස තුනකින් පමණ අස්වැන්න ලැබෙන බව පෙනේ. 

මේ පැත්තෙ මුං ඇට වගා කිරීමේ අපූරු ක්‍රමයක් ද මම ලඟදි දුටුවෙමි. ඒ මම උදේ පාන්දරට හවෙළමුල්ල ප්‍රදේශයේ ඇවිදින්නට යන විට ය. දැනට සති දෙක තුනකට පෙර සිට එම කුඹුරු යායවල ගොයන් කපන ආකාරය මම දුටුවෙමි. දැන් සතියකට පමණ පෙර පාර අයිනෙ තියෙන කුඹුරු යායක තැනින් තැන මුංඇට පැළ වී තිබුණු මම දුටුවෙමි. මුලදි මම සිතුවේ යම් වැරදීමකින් මෙය සිදුවී ඇති බවය. මක්නිසාද එම කුඹුරු වල කිසිම සැකසීමක් නොකර ඉපනැල්ල තිබියදීම එම මුන්ඇට  පැල මතු වී තිබීමයි.

එහෙත් පසුව නිරීක්ෂණයේ දී මට පෙනුණේ එම ඇට යම් පිළිවෙලකට දමා ඇති ආකාරයයි.

මම මේ පිළිබඳව අපගේ වගාවට පැමිණ ගොවියෙකුගෙන් විමසුවෙමි. ඔහු මට එම අපූරු ගොවිතැන පිළිබඳ හොඳ පැහැදිලි කිරීමක් කළේය. 

මේ ප්‍රදේශයේ කුඹුරුවල ගොයම් කැපීමට ටික දිනකට පෙර මෙලෙස මුංඇට ඉසින බවත් ගොයම් කපද්දී වැඩ කරන මිනිසුන්ගේ පයට පෑගෙන මුන්ඇට පසට යට වී ගොයම් කපා දින කිහිපයකින් පැලවෙන බවත් ඔහු කීවේය. මෙලෙස මුං ඇට වගා කිරීමේ ප්‍රයෝජන කිහිපයකි.

 1.  ගොයම් කපන විට වල් ඉතාමත් අඩු පරිසරයක මුං ඇට වලට පටන් ගන්නට පුළුවන

 2. අලුතින් බිම් සකස් කිරීමට මුදල් වැය නොවේ

 3. වී අස්වැන්න ලබාගෙන මාස තුනක් විතර යන විට ඊට වඩා හොඳ ආදායමක් ලබාගත හැක

 4. අමුතුවෙන් ජලය යෙදීමට අවශ්‍යතාවයක් ද නැත.

හෙට ඊළඟ කොටස

ගොවියා ඩයරිය 2

 අපගේ වැවට ද මේ ප්‍රදේශයේ බොහෝ අනෙකුත් වැව් මෙන් ජලය වෙනත් ජල පහරකින් පැමිණෙන්නේ නැති බැවින් වැවේ ජලයෙන් පමණක් නියඟය කාලයේදී වගාව පවත්වාගෙන යාමට නොහැකි නිසා අපි අපගේ භූමියේ නල ලිං දෙකක්ද සාදාගෙන සිටිමු. 

ඒවා දැනට ඒතරම් පාවිච්චි නොවුනද ඉදිරියේදී නියඟය වැඩිවන විට ඒවා පාවිච්චි කිරීමට සිදුවන බව අපි දන්නෙමු.

ප්‍රදේශයේ අනෙක් ගොවියන් ජලය සඳහා මුදල් ආයෝජනය නොකරන්නේ විශේෂයෙන්ම නළ ලිං ලෙසට, අලි ප්‍රශ්නය නිසා විය යුතුය. මක්නිසාද සියයට සියයක් ආරක්ෂිත වල් අලි වැටක් සවිකර ගැනීම මුදල් අතින් ලේසි පහසු කටයුත්තක් නොවන නිසාය. එය ාමාන්‍ය ගොවියෙකුට දරාගත නොහැකි තරම් පිරිවැයකින් යුක්තය.

එහෙත් මෙවැනි තත්ත්වයක් යටතේ ද තමන්ගෙ අක්කර දෙක තුනේ කුඩා ඉඩම්වල ාමාන්‍යයෙන් අලියෙකු නවත්වා ගත හැකි තරමේ වැටවල් පාරේ ගමන් කරද්දී බොහෝ දකින්නට පුළුවන. 

එහෙත් මෙම වටවල් සවි කර ගත්තද අලින් ගේ පැමිණීම සම්පූර්ණයෙන් වැළකේ යයි බලාපොරොත්තු වන්නට නුපුළුවන් නිසා බොහෝ ගොවියන් අවදානමත් අරගෙන තවත් වියදම් කර ගොවිතැනක යෙදීමට කැමැත්තක් දක්වන්නේ නැති බව පෙනේ.

මම මුලින්  ඉඩම් වලින් හරිහමං වගාවක් කිරීම 10% ක් පමණ වන්නේ යයි කීවේ මේ නිසාය. රජය මැදිහත් වී මේ ඉඩම් වලට යම් විදිහකින් වල් අලි පැමිණීම වළක්වන්නේ නම් මේ ඉඩම් වලින් රටට ලැබෙන ්‍රයෝජනය දහගුණයකින් පමණ වැඩිවනු ඇත. වෙන  මොකුත්ම වගා නොකර, මේ ඉඩම්වල පොල් වවන්නේ නම් වුවද අවුරුදු හයක් හතක් යන විට ටේ පොල් පලදාව කොතරම් ප්‍රමාණයකින් වැඩි විය හැකිද? නමුත් ඒ සියල්ල කරන්නට එම ඉඩම් වල වවන යම් බෝගයක් වල් අලි තර්ජනයට භාජනය වන්නේ නැති බවට රජය යම් වැඩපිලිවෙලක් යෙදිය යුතුය.

මේ සඳහා යොදාගත හැකි හොඳම වැඩපිළිවෙළ යැයි මට සිතෙන්නේ ඉඩම් අක්කර දහසක් පමණ වටකර එක අලිවැටක් බැඳීමයි. එසේ කිරීම ප්‍රයෝජනවත් වන්නේ කෙසේදැයි ැලීමට පහසුම ක්‍රමය ගණිතය යොදා ගැනීමයි.  

ඉඩම් අක්කරයක් වටා වැටක් ගැසිමට එම වැට අඩි 834 දික් විය යුතුය. මේ අනුව තැනින් තැන අක්කරයේ ඉඩම් කැබලි සීයක් වටා අලි වැටක් ගැසිමට නම් ඒවායේ සම්පූර්ණ දිග අඩි 83400 පමණ වෙයි.

එලෙසින්ම අක්කර 1000 එවැනි වැටක් සෑදීම ට ගැට ගැසිය යුත්තේ සැතපුම් 5ක දුරක් පමණි. ඒ කියන්නේ අඩි වලින් බැලුවොත් අඩි 26400 කි. 

ඒ කියන්නේ එලෙස සමූහයක් ලෙස එකතු කර අලි වැටක් ගහන්න ට යන වියදම තනියම ගහ ගන්නවා මෙන් තුනෙන් එකක් පමණ වෙයි. 

රජය යම් ලෙසකින් මැදිහත් වි පෞද්ගලික අංශය සම්බන්ධ කරගෙන ඔවුන්ගේ මුදලින් මේ ලෙස වැටක් ගසා දී , එම සමාගමටද යම් ආකාරයකින් ඔවුන් විසින් ආයෝජනය කරන ලද මුදලට සමානුපාතිකව ්‍රතිලාභයක් ලැබෙන්නට සළස්වන්නේ නම් මෙම ප්‍රශ්නය සම්පූර්ණයෙන් ම විසඳා එම ගොවියන්ට ද දැන් සිටිනවාට වඩා බොහෝ ඉහළ ජීවන තත්වයක් ඇතිකර ගන්නට පුළුවන. 

රජයට දෙන්නට මුදල් නොමැත්තේ නම් එසේ එකතු කරන අක්කර දාහකින් ියයට 10 ක පමණ ප්‍රමාණයක් ආයෝජනය කරන සමාගමට ලබා දීමෙන් මෙම කටයුත්ත කිසිදු වියදමක් නොමැතිව සාර්ථකව කරගන්නට පුළුවන් බව මට සිතේ.

මුලින්ම එක් pilot project එකක් සිදුකර අත්දැකීම් ලබාගෙන ෙය රටේ බොහෝ තැන්වල ප්‍රචලිත කරන්නට ද හැකියාව තිබේ......... ඊළඟ කොටස හෙට

ගොවියා ඩයරිය 1

  

මම පසුගිය මාස හතරේ මගේ මිතුරෙකු විසින් පටන් ගන්නා ලද මිරිස් වගාව කළමනාකරණය කිරීම සඳහා නිතර වැල්ලවායට ගියෙමි එහි ගම්වැසියන් සමග ජීවත් වූයෙමි. මා විසින් කළමනාකරණය කරන එම මිරිස් වගාව අක්කර 35 ක් පමණ වූ අතර, එය අප පටන් ගත්තේ අක්කර 60 ක භූමි භාගයක් තුළ ය. සමහර කොටස් වර්ෂාව ඇති විට මිරිස් පැලවලට උචිත නොවන නිසා මෙලෙස මුළු ඉඩමෙන් කොටසක පමණක් මිරිස් වැවීම සඳහා යෙදවීමට සිදු විය.

මෙම මිරිස් වගාව ඉන්දියානු උපදේශ ද සහිතව drip irrigation mulching sheets fertigators ඇතුළු නවීනතම කෘෂිකර්ම උපාංග යොදාගෙන සිදු කළෙමු. දැන් අපි මිරිස් අස්වැන්න නෙළන කාලයට පැමිණ ඇති අතර පළමුවෙනි අස්වැන්න ලෙස ගිය සතියේ මිරිස් කිලෝ 1500 ක් කඩා වෙළඳපොළට දැම්මෙමු.

අද ද මිරිස් කිලෝ හයසීයක් කඩන්නට සැලසුම්කර එය පටන් ගෙන ඇත.

අපගේ මෙම වැවීමට ශ්‍රමය සඳහා යොදා ගත්තේය අවට ගම්වල වාසය කරන බොහෝවිට ගොවියන් වන පිරිසකි. මම ඔවුන්ගේ ගොවිතැන් ගැන ද උනන්දුවක් දැක්වූ හෙයින් ඔවුන්ගේ ගොවිතැන් බලන්නට යාමට ද පුරුදු වුණෙමි. 

මෙම බොහෝ ගොවිතැන්, ඇත්තෙන්ම සියල්ලම පාහේ, ඉතාමත් දෛනික ආකාරය ාමාන්‍ය වචනයෙන් කියනවා නම් එදා වේල ටුවර්ස් වැනි ගොවිතැන් බව මට පෙනුණි. බොහෝ විට මේ ප්‍රදේශයේ වවන්නේ මුන් ඇට රටකජු තල වැනි භෝගයන් ය. මේ කන්නයේ සිට තරමක් දුරට දුංකොළ වන බවක්ද පෙනෙන්නට තිබුණි.

දුම්කොළ වැවීම ගැන අහන විට දැනගන්නට ලැබුනේ පසුගිය කාලයේ එය ඉතා ව්‍යාප්ත ලෙස කෙරුණු නමුත් කාලයක් ඒවා මිලදී ගත් සමාගම, ඔවුන් ඇට පොහොර යනාදියද ගොවීන්ට ලබාදුන් බව මම පසුව දැන ගතිමි, පසුගිය වසර කිහිපයේ අක්‍රියව සිටි බව ඔවුන් කී වහ.

මේ සියලු බෝග ඉක්මනින් ප්‍රතිඵල ලබාගත හැකි භවභෝග වන අතර මේවට යන වියදම ද අනෙක් බෝග හා සසඳන විට ඉතාමත් අඩු වෙයි. 

මෙලෙස අඩුවෙන් වියදම් වන එසේම විනාශ වුවහොත් එතරම් ලොකු පාඩුවක් නොවන බෝග වර්ග තමන්ගෙ ඉඩමෙන් කුඩා කොටසක් පමණක් වගා කරන ගොවියන් ්‍රදේශයේ බහුලව සිටිති. දල වශයෙන් කියනවා නම්  ප්‍රදේශයේ වගා කළ හැකි ඉඩම් වලින් වගාවක යෙදවෙන්නේ සියයට දහයකටත් අඩු ප්‍රමාණයක් බව මට සිතේ. 

මෙතරම් අඩු උනන්දුවකින් ඔවුන් ගොවිතැනෙහි කියා දෙන්නේ කුමන හේතුවක් නිසාදැයි මම සොයා බැලුවෙමි. මට පෙනෙන විදිහට ඒ සඳහා ප්‍රධාන කරුණු දෙකක් පෙනෙන්නට තිබේ.

පළමුවැන්න කවදා කොතනද සිදු වන්නේ යැයි කිව නොහැකි වල් අලි ප්‍රශ්නයයි. මේ දවස් ටිකේ වල් අලි දක්නට නොලැබුණ ද නොයෙකුත් ස්ථාන වලින් ඔවුන්ගේ ්‍රදේශයට පැමිණීමේ ලකුණු පිළිබඳව බොහෝ වාර්තාවන් අපට ලැබුණි. මීට ටික දවසකට පෙර අප වගාවට කිලෝමීටර් භාගයක් පමණ දුරින් ගොවිතැනට අලියකු පැමිණ සුළු විනාශයක් සිදු කර තිබුණු නිසා ඒ අවස්ථාවේ බීමත්ව සිටි ගොවිතැන් අයිතිකරු පාරට පැමිණ කෑගසමින් අලියාට අභියෝග කරමින් බැණවැදුණු බවක්ද මට දැනගන්නට ලැබුණි.

ගොවිතැනට තිබෙන අනිත් ප්‍රශ්නය ජලය ප්‍රශ්නයයි. කලකට පෙර ලබාදුන් කෘෂි ලිදවල් තවමත් හොඳින් පැවතුනද ඒවායෙන් වුවද ලොකු වගාවක් වාණිජ වශයෙන් කරගන්නට බොහෝ අපහසු කම් තිබේ. සමහර ලොකු ඉඩම් වල ඉඩම් අයිතිකරුවන් විසින් පුද්ගලිකව තනාගත් වැව් දකින්නට පුළුවන. අපගේ ඉඩමේ ද අක්කර 5 ක පමණ වැවක් තිබේ. අප දැනටත් ිරිස් වගාවට අවශ්‍ය ජලය සියයට අසූවක් පමණ ලබා ගන්නේ එම වැවෙනි. drip irrigation යොදා පවත්වාගෙන යන අපේ වැවිල්ල සඳහා එක් මිරිස් ගහකට දවසකට වතුර ලීටර් භාගයක් ලබා දිය යුතුය. අපේ මුළු මිරිස් පැල ප්‍රමාණය දැනට හාරලක්ෂහැටදාහක් වෙයි. ඒ කියන්නේ මෙම වගාව සඳහා දවසකට වතුර ලීටර් දෙලක්ෂ තිස් දාහක් අවශ්‍ය බවයි......... අනෙක් කොටස හෙට

පිහිල්ලට විසිකරපු අලකොල ටිම්බ

 විදේශයකින් නිවාඩුවකට පැමිණ සිටින නෑදෑයෙකුගෙ ආරාධනය මත ඊයේ උදේ regency හෝටලයේ උදය ආහාරය සඳහා ගියෙමි.

අප එතනට යන විට නමය හමාර පමණ වී තිබූ අතර breakfast බුෆේ එක 10:30 ට අවසන් වන බව අප දැන සිටියෙමු.

සංචාරක කර්මාන්තයට බොහෝ දුෂ්කර කාලයක් වන මෙකල මම සිතාගෙන සිටියේ උදය ආහාර ශාලාව බොහෝ දුරට හිස්ව තිබෙනු ඇතැයි කියාය.

අප ශාලාවට ඇතුළුවන විට ශාලාව අතුරු සිදුරු නැතිව පිරී තිබුනේ අපද සතුටටද දුකටද පුදුමයට ද පත්කරමිනි. 

දුක  දැන් අපිට කෑම බෙදා ගැනීම තරමක් කරදරයක් වන නිසාය. සතුට අඩු තරමේ යම් තරමකට වත් සංචාරක කර්මාන්තය දුවන බව දැකීමෙනි. පුදුමය අප බලාපොරොත්තු වුණු හිස් ශාලාව වෙනුවට ජනයා ගෙන් පිරුණු ශාලාවක් දැකීමයි.

නමුත් ඇතුළට ගිය විට එහි සිටින බොහෝ දෙනා ශ්‍රී ලාංකිකයන් බව පෙනුණි. එයිනුත් බහුතරය ශ්‍රී ලාංකික මුස්ලිම් ප්‍රජාව බව ඇඳුමෙන් අපට වැටහුණි. කොහොමද ලංකාවේ ආර්ථිකය අපි හිතුවට වඩා බොහොම හොඳයි නේද මම  කීවෙමි.

breakfast බුෆේ එකකට ගියේ ටික කාලයකට පසුව නිසා, සැලසුම් සහගතව වැඩිය ගෙදරදී කන්නට නොලැබෙන ආහාර වර්ග බෙදාගෙන අනුභව කරන්නට මම සැලසුම් කළෙමි. 

කිහිප වරක් ආහාර බෙදා ගන්නට එහෙට මෙහෙට යන විට ආහාර ගන්නන්ගේ කතා කරන භාෂාව මට එහෙන් මෙහෙන් කනට වැටුණි.

ඒ සිංහල නොවේ, ඉන්දියානු භාෂාවන් ය. ඉන්දියාවේ අවුරුදු දෙකක් ජීවත් වී ඇති මට ඒ භාෂාවන් යම් තරමකට භූගෝලීය වශයෙන් සිතා ගන්නට පුළුවන. 

එම භාෂාවන් උතුරු සහ දකුණු ඉන්දියා දෙකේම භාෂාවන් බව මට වැටහුණි.

ඒ කියන්නේ එතැන සිටි බොහෝ පිරිස් ඉන්දියානුවන් වන බවය. මම හෝටලයේ සේවකයකු ගෙන් මෙතන සිටින බොහෝ දෙනා හෝටලයේ කාමරවල සිටින්නන් ද එසේත් නැත්නම් පිටින් පැමිණිය වුන් දැයි ඇසුවෙමි.

ඔහු කීවේ සියල්ලන්ම වාගේ හෝටලයේ කාමර වල සිටින්නන් බව ය.

නිවසට පැමිණි පසු මම රීජන්සි හෝටලය කාමරයක මිල ගනන් බැලුවෙමි. එය රුපියල් 40,000 වටේ කැරකෙයි.

සංචාරක කර්මාන්තය ලංකාවේ පීක් එකේ තිබියදී මම දකුණු පළාතේ ආඥාපතිවරයා ලෙස ගාල්ලේ සේවය කළෙමි. එකල ඒ ප්‍රදේශය සංචාරක හෝටල් වලට මම නිතරම ගියෙමි. 

ඒ හෝටල් වල බොහෝ පිරිස් ඉන්දියානු සංචාරකයන් එතරම් සතුටින් පිළිගත්තේ නැත. තරු පහේ හෝටල්වල පවා ඉන්දියානු සංචාරකයන් පැමිණි විට ඔවුන් කාමරයේ පිටි අනා ගෙන, රෙදි මදින ඉස්තිරික්කය තබා රොටි හදාගෙන කන කණ්ඩායමක් බවට හෝටල් වල සේවකයන් සිනා වූහ.

අවසානයේ අපේ සංචාරක කර්මාන්තය මේ වෙලාවේ බේරාගන්නට මුල්වී ඇත්තේ ඉන්දියානු සංචාරකයන් බව ඒ වෙලාවේ මට සිතුනි.

පිහිල්ලට විසිකරපු අලකොල ටිම්බත් දවසක ඕන  වෙනවා කියන්නේ මෙවැනි හේතු නිසා විය හැක

සම්බන්ධීකරණ යේ වටිනාකම

 සම්බන්ධීකරණය කොතරම් ආර්ථික වශයෙන් වැදගත් දැයි එසේම ගිණුම් මිනුම් කොතරම් වැදගත්ද වටහා ගන්නට ඉතාමත් අගනා උදාහරණයක් අද මගේ ව්යාපෘතියෙ දී සිදුවිය.

ඉහලින් ඇති පින්තුරයේ පෙන්වා දෙන වැසිකිළි පද්ධතිය අප මේදවස් වල පටන් ගෙන ඇති වගා ව්‍යාපෘතියේ ඉදි වන්නකි.

මේ සඳහා කොපමණ සිමෙන්ති බ්ලොග් ගල් අවශ්‍යදැයි ඒ වැඩේ කරන බාසුන්නැහේ ගෙන් පටන් ගැනීමට පෙර විමසූ විට ඔහු කිව්වේ ගල්  400ක් ප්‍රමාණවත් බවය.

උස දිග පළල මැන ශ්‍ය ගල් ප්‍රමාණය හරියටම කියන්න මම ඔහුට ඒ වෙලාවෙත් පැවසුවෙමි. 

ඔහු කීවේ 400ක් ප්‍රමාණවත් වන බවය. අපට ගලක් ගෙනත් දීමට ම රුපියල් 85 කට පුළුවන් බව කියූ කොන්ත්‍රාත්කරුවෙකු ට අපි වැඩේ බාර දුන්නෙමු. 

කොන්ත්‍රාත්කරු ඉතාමත් හොඳින් ඒ වැඩේ කළේය. ඒ වෙලාවේ මම ඔහුත් සමග ටිකක් කතා කරමින් සිටියෙමි. ඉදිකිරීම් ව්‍යාපෘති තාමත් පහල ගොස් ඇති නිසා තමන්ගෙ ව්‍යාපාරයට බලවත් පහරක් වැදී ඇති බවත් ඒ අතරම ගල් වැඩපොලක්  කරන ඔහුට වෙඩි බෙහෙත් හිඟයෙන් ද අපහසුතාවයට පත්වී ඇති බව ඔහු කීවේය.

එසේම අප මෙහි පැමිණ අපගේ ව්‍යාපෘති වල කම්කරුවන්ට දෛනික වැටුප රුපියල් දෙදහක් ගෙවීමෙන් ප්‍රදේශයේ කම්කරුවන්ගේ වැටුප් අවුල් කර ඇති බව ඔහු මට ඇනුම් පදයක් ලෙස කීවේය.

අද උදේ මම ව්යාපෘතිය අසලට ගිය විටම ගල් ටිකක් මදි වන්නට යනවා දැනී ගල් ඇති දැයි බාස් උන්නැහේගෙන් ඇසුවෙමි. ඔහු අත් දෙක සොලවා ඇති මදි වගේ තියෙන්නෙ යැයි පැවසීය. එසේ නොකියා හරි පිළිතුරක් දෙන ලෙසට මම ඔහුට විහිළුවට කීවෙමි.

අද දහවල් මම ව්‍යාපෘතියේ සිටියදී ඉදිකිරීමේ වැඩේ භාගයක් ඉතිරිව තිබියදී බ්ලොග් ගල් අවසන් වී ඇති බව මට දැනගන්නට ලැබුණි. නැවත බාසුන්නැහේ ගෙන් ඇසූ විට ඔහු කීවේ තවත් ගල් 135ක් අවශ්‍ය බවය. මම බිත්තියේ ඉතිරි කොටස දිග සහ පළල මැන කොතරම් ගල් අවශ්‍යදැයි බැලුවෙමි. ඉන්පසු 150 ඇනවුම් කරන ලෙසට අපේ  ගණකාධිකාරි වරයාට පැවසුවෙමි.

පැය දෙකකට පමණ පසු මට වැඩ අඩු වූ වෙලාවක නැවත ඒ අසලට ගියවිට ගඩොල් ගොඩක් එතන තිබෙනවා දුටුවෙමි. ඒ ගඩොල් කුමක් නිසා එතන තිබෙන්නේ දැයි මම මගේ නිලධාරියෙකුගෙන් ඇසුවෙමි. ඔහු කීවේ වැසිකිලි වලේ කොන්ක්‍රීට් දැමීම සඳහා වට බැඳීමට ගෙන්වා ගත් ගඩොල් වලින් ඉතුරු ගඩොල් ටික මෙතන තිබෙන බවයි.

ඉතිරි කොටස බැඳීම සඳහා මේ ගල් පාවිච්චි නොකරන්නේ මන්දැයි මට සිතුනි. බාසුන්නැහේ ගෙන්වා ඇසුවෙමි. ඔහු එයට එතරම් කැමැත්තක් නොදැක්වීය. 

මීට පෙර බ්ලොග් ගල් සහ ගඩොල් කවලම් කර බැඳ නොමැති දැයි මම ඔහුගෙන් ඇසුවෙමි.

එම ප්‍රශ්නයෙන් ලැජ්ජාවට පත් වූ ඔහු තමන් මීට පෙර එසේ බැඳ ඇති බව පැවසීය.

ගඩොල් සහ බ්ලොග් ගල් වල ඝණකම සමාන බව ඒවා මැන බැලූ විට අපට වැටහුණි.

ඔහු ඉතිරි කොටස ගඩොල්වලින් බැඳීමට එකඟ විය.

ගඩොල් ගොඩ කුමට එතන තිබෙන්නේ දැයි මට ඇති වූ සිතිවිල්ල අද ව්‍යාපෘතියට රුපියල් 12, 850 ඉතිරි කළේය.

එසේම කාලයක් යන තෙක් ඉවත් කරන්නට නැවත වරක් කම්කරු ගාස්තු ගෙවිය යුතු ගඩොල් ගොඩක් ද එතනින් ඉවත් විය.

පසුව ලියමි

පහතින් තිබෙන්නේ වැඩ අවසන් වූ පසු පින්තූරයකි. අවසානයේ වැඩේට යම් කලාවකුත් එකතු වී ඇති බව පෙනේ.

සම්බන්ධීකරණය කියන්නේ එයයි.

 

ඇවන්ගාඩ් ව්‍යාපෘතියේ අතුරු කතා 1

Drip irrigation යොදාගෙන අක්කර 50ක මිරිස් වගාවක් කරනවා කියන එක ලේසි වැඩක් නොවේ. බිම සීසෑම කර, පස් කුඩු කළ පසු ද කම්කරුවන් යොදාගෙන පාත්ති හදන්නට පමණක් මිලියන 5ක් පමණ වැය වෙයි.

ඉන්දියාවේ මේ පාත්ති සෑදීම කරන්නේ කෙසේද සොයා බැලූ විට ට්‍රැක්ටරයේ අද ගෙන යා හැකි උපකරණයක් ඔවුන් සාදා ගෙන ඇති බව පෙනුණි. ඒ පිළිබඳව විඩියෝ කිහිපයක් යූටියුබ් එකේ තිබුණි.

මෙවැන්නක් අපටත් සාදාගත යුතු බව පෙනුණු නිසා මේ දක්වා අපේ ඉඩම්වල සී සෑම් කළ smart ට්‍රැක්ටර් රියදුරෙකුගෙන් මේ ගැන ඇසුවෙමි. ඔහු එවැනි උපකරණයක් ගැන අසා නොතිබුණද මම youtube එකේ විඩියෝ එක ඔහුට පෙන්වා එවැන්නක් අපට සාදාගත හැකි නේදැයි ඇසූ විට ඔහු ධනාත්මක උත්තරයක් දුන්නේ ය.

ඔහුත් සමග එකතුවී වැල්ලවාය කිට්ටුව කම්මලක මෙවැන්නක් සාදන්නට අපි කතිකා කර ගත්තෙමු. නමුත් මේ පිළිබඳව තවදුරටත් සොයා බැලීමේදී පොලොන්නරුවේ කෙනෙකු මෙවැනි උපකරණයක් සාදා කිහිපයක් විකුණා ඇති බව මට දැනගන්නට ලැබුණි.

තරමක් අපහසුවෙන් ඔහු සොයාගෙන ඔහුගෙන් විස්තර ඇසූ විට ඔහු විසින් දෙන ලද තොරතුරු ඉතාමත් ධනාත්මක ඒවා විය.

ඔහුගෙන් ද එහි ඡායාරූප කිහිපයක් ගෙන්වාගෙන පරීක්ෂා කර බැලූ විට එයත් යූටියුබ් එකේ දුටු ඉන්දියානු උපකරණයට බොහෝ සමාන බව මට පෙනුනි. සාකච්ඡාවේදීද ඔහු ඉන්දියානු උපකරණයට ඉතාමත් සමාන ලෙස මෙය සාදා ඇති බව මට කියූ විට මගේ විශ්වාසය තවත් තහවුරු වුනි.

එහි මිල විමසා බැලුවෙමි. වැල්ලවාය ඇතිලිවැව ටම ගෙනත් දී අපට එය වැඩ කරන විදිහත් පෙන්වා දීමට ුපියල් ලක්ෂ දෙකහමාරක් අවශ්‍ය බව ඔහු කීවේය. මම එකඟ වූයෙමි. 

මෙසේ තමන්ම පැමිණ එය ගෙනැවිත් දී එය ක්‍රියා කර පෙන්වා දෙන බව ඔහු විසින් පවසා සිටි විට, මගේ තිබුණු; එසේ තිබුණේ නම්, සැකයන් සියල්ල දුරුවිය.

ඔහු සමග මේ arrangement එකට එකඟ වී අප සමාගමේ සභාපති මා මිත්‍ර නිශ්ශංක සේනාධිපතිට මැසේජ් එකක්  යැව්වෙමි. ඔහු එක පයින්ම මෙම යෝජනාවට එකඟ වී වහාම හෙටම එය ගෙන්වාගන්නා දෙසට මට උපදෙස් දුනි. 

මෙය නිෂ්පාදනය කරන පුද්ගලයා මා කලින් දැන සිටියේ නැත හඳුනා ගත්තේ අද දවසේ ය. එහෙත් ඔහු කිසිම ඇඩ්වාන්ස් එකක් නොමැතිව transport වියදමත් දරාගෙන මෙසේ පැමිණීමට එකඟ වීම ම, මට ඉමහත් විශ්වාසයක් සහ සතුටක් ගෙන දුන්නේය.

රටේ පවතින සියලූ බොරු සහ වංචා අතරේ මෙවැනි අලුත් දේවල් කරන එසේම එඩිතර; බොහෝ විට මොහු තරුණයකු විය යුතුය, දක්නට ලැබීමත් මේ රට සම්පූර්ණයෙන්ම කඩාවැටී නොමැති බවට හොඳ සාක්ෂි වෙයි.

ඇවන්ගාඩ් අලුත්ම ව්‍යාපෘතිය

 ලංකාවට වසරකට වියළි මිරිස් ටොන් 50000ක් අවශ්‍යතාවයක් ඇත. එහෙත් නිපදවන්නේ ටොන් 500 ක් පමණි. ඉතිරිය චීනයෙන් ඉන්දියාවෙන් තායිලන්තයෙන් සහ බංග්ලාදේශය මෙරටට ආනයනය කෙරෙයි.

මෙය සඳහා වාර්ෂිකව ඩොලර් මිලියන් 150ක් පමණ රටෙන් පිටතට යයි. 

මේ මුදල් ප්‍රමාණය ලංකාවෙන් මැදපෙරදිග සේවයට යන කාන්තාවන් 375000 ක් ලංකාවට එවන මුදලට දළ වශයෙන් සමාන වෙයි.

මිරිස් ඉතාමත් හොඳින් වැවෙන එසේම ඒ සඳහා හොඳ දේශගුණයක් සහ පොළොවකි තිබෙන රටක් මේ සඳහා මෙතෙක් මේසා විශාල විදේශ විනිමය ප්‍රමාණයක් වැය කිරීම පුදුම සහගත බව පෙනේ. නමුත් එය සිදුවේ.

මහ සාගරයේ ලංකාවේ පිහිටීම යොදාගනිමින් රටට විදේශ විනිමය ජනනය කළ ඇවන්ගාඩ් සමාගම මෙම විදේශ විනිමය ප්‍රමාණය රටට ඉතිරි කරන ඒකායන පරමාර්ථයෙන් ලංකාව පුරා මිරිස් වගාවට සුදුසු ප්‍රදේශවල දැනට කෘෂිකාර්මික කටයුතු සඳහා එතරම් කාර්යක්ෂම ලෙස යොදවා ගෙන නොමැති ඉඩම් බදු ගෙන මිරිස් වගාව පටන් ගන්නට කටයුතු කර තිබේ. 

හම්බන්තොට, වැල්ලවාය ගලේවෙල නවගත්තේගම ආරච්චිකට්ටුව යනාදී නොයෙකුත් ප්‍රදේශවල පටන් ගෙන ඇති මෙම මිරිස් වගාව සමහර තැන් වල අස්වනු නෙලා ගන්නා තත්ත්වයට පැමිණ ඇත.  

මිරිස් හොදින් වැවෙන්නේ වියළි කලාප වල නිසා, මිරිස් වගාව කරන ගොවීන්ගේ ප්‍රධාන ප්‍රශ්නයක් වන්නේ එම පැළවලට වියලි කාලයේදී ජලය සම්පාදනය කර ගැනීමයි. ඒ සඳහා ජලය සම්පාදනය කරගැනීම සහ ඉතාමත් කාර්යක්ෂම අයුරෙන් පැළවලට බෙදාහැරීමේ ක්‍රමයක් නොමැතිව ලංකාවේ මිරිස් වගා කිරීම අපහසුය. මේ සඳහා drip irrigation යොදාගත යුතුය. එහෙත් එයට සැලකිය යුතු මුදලක් වැය වෙයි. එසේ නොකළ හොත් වියලි කාල වලදී වගාව අනතුරේ වැටී යොදවන මුදල වත් ලබා ගැනීමට නොහැකි වන අනතුරුදායක තත්ත්වයක් ඇතිවන්නට පුළුවන. බොහෝ සුළු ගොවියන් ලංකාවේ මිරිස් වගාව  යොමු නොවන්නේ මේ හේතුව නිසා විය යුතුය.

ඇවන්ගාඩ් අරමුණ ඉටුකර ගැනීමට නම් ,ඒ කියන්නේ ලංකාවට මිරිස් ආනයනය කිරීම නවත්වන්නට නම් ලංකාවට අවශ්‍යයය ටොන් පනස් දාහක් එහිම නිපදවා ගන්නට නම්, අක්කර 3000 ක පමණ මිරිස් වගා කළ යුතුය. ඒ වගා කළ යුතු වන්නේත් ඉහළම අස්වැන්නක් ලබාගත හැකි ආකාරයෙනි. මේ සඳහා දැනට ලෝකයේ ඇති තාක්ෂණික වශයෙන් ඉහළම වගා ක්‍රම යොදවා ගැනීමට ඇවන්ගාඩ් සමාගම යුහුසුලු වෙයි.

මේ අතර drip irrigation, mulching  with mulching covers වැනි දෑ ඇතුළත් වෙයි. එසේම වගා කරන සියලූ ඉඩම් තිබෙන ප්‍රදේශවලට වල් අලි තර්ජන ඇති නිසා ඒ සඳහා වැටවල් සෑදීමත් මෙම ව්යාපෘතියේ කොටසක් වෙයි.

මිරිස් වවන විට එක් මිරිස් ගහකින් 8 වරක් පමණ අස්වැන්න නෙලා ගන්නට පුළුවන. එහි පළවනු සහ දෙවැනි අස්වැන්න මිරිස් ඉදීමට පෙර කළ යුතු අතර මෙම අමුමිරිස් තොග යන්ත්‍රානුසාරයෙන් dehydrate කර වසර පුරාම ලංකාවේ අමු මිරිස් මිල සමබරව තබා ගැනීමේ අදහසක් ද ක්‍රියාත්මක කිරීමට දැන් ඇවන්ගාඩ් ආයතනය පරීක්ෂණ කරමින් සිටී.

මා මිත්‍ර නිශ්ශංක සේනාධිපති වැඩකට අත ගැසූ විට එය උපරිම කාර්යක්ෂමතාවකින් සහ ඉහලම තත්වයෙන් කරන්නට 7×24 අප්‍රතිහත ධෛර්යයෙන් කටයුතු කරන්නෙකි. මමත් දැන් ටික දවසකට පෙර ඔහුගේ මේ කටයුත්තට උර දෙන්නට එකතු වුණෙමි. ඔහු ආරාධනා කළ විට විශ්‍රාම සුවයෙන් සිටි මගේ ඇඟ ඇතුළේ සිටින ගොවියා අවදි විය.

ලංකාව ලෝකයේ වැඩියෙන්ම මිරිස් ආනයනය කරන රට බව මම කියෙව්වෙමි. ඇවන්ගාඩ් මේ ව්‍යායාමය සාර්ථක වුවහොත්; මට නම් ඒ පිළිබඳව කිසිම සැකයක් නැත, අවුරුදු දෙකකින් පමණ අප මිරිස් අපනයන කරන රටක් බවට පත් වීම නිසැක වෙයි.