සිංගප්පූරුවේ වැසියෝ 9

https://lakshmanillangakoon.blogspot.com/2022/06/8.html?m=1

සිට

රටවල් 28ක නිලධාරීන් අධ්‍යාපනයක් ලැබූ මෙම පාඨමාලාවේ විශිෂ්ට ශ්‍රේණියේ උපාධිය ලැබූ නිලධාරීන් පස් දෙනා අතරට මමත්, සිංගප්පූරුවේ , ලෙබනනයේ, වෙන්සියුලාවේ සහ      නිලධාරීන් අයත් විය. 

මෙවර මම බ්ලොග් එක ලියන්නේ, එම සිංගප්පූරු නිලධාරියාගෙන් දැනගත් කරුණක් පිළිබඳ ව ය. දවසක අපි කතා කරමින් සිටියදී ඔහු එංගලන්තයේ ඔක්ස්ෆර්ඩ් විශ්ව විද්‍යාලයේ උපාධිධාරියකු බව ඔහු අතින් කියැවිණ. 

මට මෙය මහත් පුදුමයට කරුණක් විය. මේ පිළිබඳව මම වැඩිපුර දැනගැනීමට ඔහුගෙන් විමසූ විට සිංගප්පූරුවේ හමුදා ගැන අපූරු කරුණක් දැනගැනීමට ලැබුණි.

සිංගප්පූරුව 1965 ්වාධීන රාජ්‍යයක් වූ පසු ඔවුනට ආරක්ෂාව පිළිබඳ ලොකු ප්‍රශ්නයක් ඇතිවිය. මලයාසියාව ඉන්දුනීසියාව සහ චීනයෙන් සිංගප්පූරුවට තර්ජන ඇති බව ඔවුනට පැහැදිලි වුණි. ඒ හා සමගම අලුත් රාජ්‍යයක් නිසා ඔවුනට ගැලපෙන හමුදාවක් තිබුණේද නැත. ඔවුන්ට ලැබී තිබුණු හමුදාවේ වැඩිහරියක් හිටියෙ මැලේ ජාතිකයන් වූ අතර, එහි ප්‍රධානියා ද මැලේ ජාතික නිලධාරියෙකු විය.

හමුදා පුහුණුවකදී මැලේ ජාතික ආධුනිකයන් කණ්ඩායමක් වරෙක කලබලකාරී ලෙස හැසිරුණු අතර ටික කලකට පසුව සිංගප්පූරුවේ චීන සහ මැලේ ජාතිකයන් අතර කලබල ද ඇතිවිය.

සමහරවිට චීන සම්භවයක් ඇත්තන් හමුදා සේවයට වඩා ව්‍යාපාර යනාදිය කිරීමට කැමැත්තක් දැක්වීම ද මෙයට හේතුවක් වන්නට ඇත.

මේ නිසා තමන්ට ශක්තිමත් කාර්‍යක්ශම හමුදාවක් සාදා ගැනීමට සිතා ලී ක්වාන් යූ ඉන්දියාවෙන් ඊජිප්තුවෙන් උපදේශකයන් කිහිප දෙනකු ඉල්ලා සිටියේය. එහෙත් ඒ රටවල් දෙකෙන්ම ඔහු බලාපොරොත්තු වූ පරිදි එම උපදේශකයන් ලබා දුන්නේ නැත. මේ නිසා ලීක්වාන් යූ තමන්ගේ මුදල් ඇමතිට හමුදාවක් සාදා ගැනීමට පටන් ගැනීමට භාර දුන්නේය.

මේ සඳහා ඔවුන් අවසානයේ ඊශ්‍රායලයේ උපදේශකවරුන් කණ්ඩායමක් ගෙන්වා ගත්හ. ඔවුනට එම හමුදා පුහුණු කිරීම් සඳහා තායිවානයේ ද උපකාර ලැබුණි.

මෙලෙස තම ආරක්ෂක හමුදාවන්, ගොඩ නංවා ගෙන යන විට හමුදාවේ ප්‍රමාණයට වඩා, ඒවා පාලනය හා සැලසුම් කිරීම සඳහා ඉතාමත් දක්ෂ නිලධාරීන් කණ්ඩායමක් සාදා ගත යුතු බව ලී ක්වාන් යූට හැඟුණි.

ඔහු මේ සඳහා අමුතුම ආරක නිලධාරි පැළැන්තියක් නිර්මාණය කළේය. එය සිංගප්පූරුවේ අනෙක් වැඩ ආකාරයෙන්ම මධ්‍ය සහ දීර්ඝ කාලීන වැඩපිළිවෙළක් විය.

උසස්පෙළ හොඳටම සමත්වුණු තරුණයන් පිරිසක් මේ program එක යටතේ හමුදාවට බඳවා ගැනුණි. 

ඔවුන් එංගලන්තයේ ඔක්ස්ෆර්ඩ් සහ cambridge ඇතුළු විශ්වවිද්‍යාල කිහිපයක, උපාධි හැදෑරීම සඳහා රජයේ වියදමෙන් යවන ලදී. මෙම උපාධි අතර සමාජ විද්‍යාව, ඉංජිනේරු, විද්‍යාව සහ වෙනත් වෘත්තීය උපාධීන් තිබුණි. ඔවුනට ලුතිනන් වරයෙකු ගේ පඩිය ගෙවුණු අතර  සියලුම අධ්‍යාපනික හා නවාතැන් වියදම් රජයෙන් කරන ලදී.

ඔවුන් මේ සඳහා තමන්ගේ අධ්‍යාපනයෙන් පසුව අවුරුදු අටක් හමුදාවේ සේවය කිරීමට පොරොන්දු වී ගිවිසුමක් අත්සන් කළ යුතුව තිබුණි. මේ අවුරුදු 8 තුළ ඔවුන් එංගලන්තයේ හෝ ඇමරිකාවේ මාණ්ඩලික පාඨමාලාවන් වැනි පාඨමාලා තුනකට පමණ යවන ලද්දේය. මා සමග සිටි සිංගප්පූරු නිලධාරියා එලෙස මාණ්ඩලික පාඨමාලාව හැදෑරීමට පැමිණි කෙනෙකි. 

අවසානයේ ඔවුන්  ඇමරිකාවේ හාවර්ඩ් හෝ stanford ිශ්වවිද්‍යාල එක ව්‍යාපාර හෝ ාජ්‍ය පරිපාලනය පිළිබඳ උපාධියකට යවන ලද්දේය.

අවුරුදු අට සම්පූර්ණ වූ පසු ඔවුනට හමුදාවේ දිගටම සිටින්නට හෝ එග ලෝකයට ඇතුළු වීමට නිදහස තිබුණි.

දැන් සිංගප්පූරුවේ ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ ජේෂ්ඨ ඇමතිවරයාද මෙම ්‍රමය යටතේ බඳවාගත් නිඛ