අපට ගොවිතැනෙන් ම ගොඩ එන්නට බැරිද?

 වර්තමානයේ ශ්‍රී ලංකාවේ ඇති වී තිබෙන දේශපාලන තත්ත්වය එසේත් නැත්නම් දේශපාලන වටපිටාව කුමන හෝ රටක කවදාවත් තිබුණේ නැති එකක් වෙන්නට පුළුවන. 

අපේ ජනාධිපති ට පාර්ලිමේන්තුවේ ඇත්තේ එක් මන්ත්‍රී ආසනයක් පමණි. 

ඔහුට ජනාධිපති වන්නට පාර්ලිමේන්තුවේ ඡන්දය ලබා දුන්නේ ඔහුගේ මුළු දේශපාලන ජීවිත කාලය තුළම, ඔහුට විරුද්ධ ව සිටී ේශපාලන ප්‍රවාහයයි.

එම දේශපාලන ප්‍රවාහය, වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා හා විරුද්ධ වූයේ මතුපිට දේශපාලනයෙන් පමණක් නොවේ. ජනාධිපතිවරයා සහ ඔහු සිටි පක්ෂය රටේ දියුණුව සඳහා ුද්ගලික අංශය ප්‍රධාන එන්ජිම ලෙස පාවිච්චි කළ යුතු බවට පෙනී සිටි අතර දැන් ඔහුට බලයේ සිටීමට උදව් කරන ේශපාලන ප්‍රවාහය සැමවිටම පෙනී සිටියේ විශාල රජයක් එසේම රටේ සියලු වැඩකටයුතු රජය විසින් කළ යුතුයි යන මතය සඳහාය.

මෙතරම් ප්‍රතිවිරුද්ධ අහසට පොළොව මෙන් ප්‍රතිපත්ති ඇති දේශපාලන බලවේගයන් එක්ව කටයුතු කරන්නේ කෙසේද? 

ඒ සඳහා මෙම කණ්ඩායම් දෙකටම, ඇත්තෙන්ම කණ්ඩායම් එකක් සහ තනි පුද්ගලයෙකු, එකිනෙකාට සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීමට වශ්‍යතාවයක් ඇත්තේය.

ඔවුන් ඔහුට සහයෝගය දෙන්නේ යම් බලාපොරොත්තුවක් ඇතිවය. ඒ තව අවුරුද්දක් දෙකක් ඡන්දයක් නොපවත්වා තබා ගැනීමේ චේතනාවෙනි. ඔහු ඔවුන්ගෙන් සහයෝගය ලබා ගන්නේ ඔහුට බලයේ සිටීමට ෙනත් ක්‍රමයක් නැති නිසා ය. 

එහෙත් මෙලෙස බලයේ සිටීමට හැකියාව තිබෙන්නේ රටේ ආර්ථිකය යම් තරමකට හෝ අඩු තරමෙන් දැන් පවතින තත්වයේ හෝ තබාගැනීමට ඔහුට පුළුවන්කම ලැබෙනවා නම් පමණි. 

මෙවැනි තත්වයක ආර්ථිකය පවත්වා ගැනීමට හැකි වන්නේ මට පෙනෙන විදිහට නම්, ආර්ථිකයේ රුපියල් ණය සහ ඩොලර් ණය ගෙවන්න පටන් ගන්නා තුරු පමණි. 

මේ අවුරුද්දේ අප ඩොලර් ණය ගෙවන්නේ නැතිව සිටින විට අපට ලැබෙන ඩොලර් ආදායම සහ අනෙකුත් ආයතන වලින් සහ රටවල් වලින් ලැබෙන ඩොලර් ණය, අපට වියදම් කර ගන්නට පුළුවන් අතර, එවිට අපට ඒ තරම් දුෂ්කර ර්ථික ප්‍රශ්න ඇති නොවේ.

නමුත් මෙය සැමදාම කළ හැකි කිරීමට ප්‍රායෝගික වන කටයුත්තක් නොවේ.  අපි යම් ව්‍යාපාරයක් කිරීම සඳහාලොකු ණයක් අරගෙන එය ගෙවන්නට අපහසු වන විට, අවුරුද්දක් ණය නො ගෙවා ඉන්නට ඉඩ ලැබුනොතින් ඒ මුදලින් හොඳින් ජීවත් වීමයි ්‍රශ්නය සඳහා විසඳුම නොවේ.

අප දැන් සෙවිය යුත්තේ ඉක්මනින් එහෙත් තිරසාර ලෙස නාස්තිය අඩු කර ගන්නා ආදායම වැඩි කරගන්නා ක්‍රමවේදයන්ය.

මම පසුගිය මාස තුන හතරේ ැල්ලවාය ප්‍රදේශයෙහි ගොවිතැන් කටයුත්තකට සම්බන්ධ වී සිටියෙමි. එම ප්‍රදේශයේ තිබෙන ඉඩම් බොහොමයක් පාහේ රජයේ ඉඩම් නොයෙකුත් පුද්ගලයන් විසින් අල්ලාගෙන සිටින ඉඩම්ය.  

මේවට පැහැදිලි අයිතියක් නොමැති හෙයින් එම අයිතිකරුවන් ඉඩමට ස්ථිරසාර ආයෝජනයක් කරන්නේ නැත. දීර්ඝකාලීනව ාභ ලබාගත හැකි ව්‍යාපාර අරඹන්නේ නැත.

මෙවැනි ඉඩම් ආපසු රජයට අරගෙන ඒවා විනිවිදභාවයකින් වෙන්දේසියක විකුණා ලැබෙන මුදලින් සියයට 25ක් පමණ දැනට ඉඩම අල්ලා ගෙන එන්න පුද්ගලයාට ලැබෙන්ට සැලැස්වීමෙන් ම පමණක් අපේ රටේ දැනට තිබෙන රුපියල් ය ප්‍රශ්නය විසඳාගැනීමට හැකියාවක් ලැබිය හැකි බව මට සිතේ.

එවැනි ඉඩම් වෙන්දේසියේ විකිණීමේ දී පිටරට සිටින අපේ ඩයස්පෝරාව ඒවා මිලදී ගැනීමට බලවත් උනන්දුවක් දක්වන බව මට විශ්වාසය. පිටරට ජීවත් වන මගේ මිතුරන්; සමහරකු මුහුණුපොතේ පමණක් මිතුරන් වෙති, මෙලෙස ඉඩම් මිලදී ගැනීමට හැකියාවක් තිබෙන්නේ දැයි පසුගිය දෙන වල මගෙන් විමසා සිටියහ. ඔවුන් එසේ මගෙන් ඇසුවේය මම යම් ගොවිතැනක යෙදෙන බව මුහුණු පොත මගින් දැනගත් නිසාය.

මේ එක් ක්‍රමයකි. තවත් දහස් ගණන් ක්‍රම ංකාවේ මේ මුදල් ප්‍රශ්නය විසඳාගැනීමට තිබෙන බව මට විශ්වාසය. 

එහෙත් ඒවා නොකර ණය ගැනම කතා කරමින් සිටීමෙන් අප තවත් පහලට යනවා මිස ේ ප්‍රශ්නයෙන් ගැලවීමට නොහැකි බව ඕනෑම කෙනෙකුට දැන්වත් තේරුම් ගන්නට හැකියාවක් තිබිය යුතුය.