උපාලි විජේවර්ධනගේ ඔර්ලෝසු වැස්ස

 අපූරූ එහෙත් සත්‍ය කතා භාණ්ඩාගාරයක් බඳු මිතුරෙකු මට සිටී. ඒ අතරම ඔහු ඓතිහාසික පුද්ගලයන් සමග ජීවත්වීමට පවුල් සබඳතා තිබූ පුද්ගලයෙකි. මේ නිසා ඔහුගේ කතාවල අපි දන්නා කෙනෙකු එසේත් නැත්නම් අසා ඇති කෙනෙකු සිටීම නිසා කතාවට යම් ආලෝකයක් එසේත් නැත්නම් වර්ණයක් ලැබේ.

සමහර කතා ලියන්නට පුළුවන් ඒවාය, සමහර ඒවා ්‍රසිද්ධ කළහොත් යම් පුද්ගලයන්ට නරක ප්‍රසිද්ධියක් ලැබෙන්නට පුළුවන.

ඔහු ඊයේ මට කියූ කතාව ලස්සන එකක් නිසා ලියා පළ කරන්නට සිතුවෙමි.

මේ කතාව සිදුවී ඇත්තේ හැත්තෑ ගණන්වල අග විය යුතුය. එකල රුහුණට විශ්වවිද්‍යාලයක් සාදන්නට සැලසුම් කරන කාලය විය. 

මේ සඳහා නායකත්වය දීමට එකල රටේ සිටි ප්‍රසිද්ධ දේශපාලඥයින් දෙදෙනෙකු අතර තරඟයක් ඇති විය.

දේශපාලඥයින් කිව්වට එයින් එක් අයකු ප්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරිකයෙකු වූ උපාලි විජේවර්ධන මහතා විය. එකල ජනාධිපතිවරයා වූ ජේ ආර් ජයවර්ධන මහතාගේ ඥාති සොහොයුරෙකු වූ ඔහු එකල ජාතික දේශපාලනයට ඇතුළුවීමට සැලසුම් කරමින් සිටියේය. 

අනෙක් පුද්ගලයා වූයේ රොනී ද මැල් මහතා ය. ඔහු මට මතක හැටියට  ජයවර්ධන ආණ්ඩුවේ මුදල් ඇමතිවරයා විය යුතුය.

උපාලි විජේවර්ධන මහතා මෙම විශ්වවිද්‍යාලය තමන් උපන් ගම තමන්ට අයිති  කඹුරුපිටියේ ඉඩමක, බිහි කරන්නට උත්සාහ කළ අතර රොනී ද මැල් මහතා එය දැන් තිබෙන ස්ථානයේ පිහිටුවන්නට මූලිකව කටයුතු කළේ ය.

මේ දෙදෙනා අතර එම තරගය ඉතාමත් උත්සන්න වූ අතර රොනී ද මැල් මහතාගේ ආධාරකරුවන් පිරිසක් විසින් උපාලි විජේවර්ධන මහතාගේ ආධාරකරුවෙකු ගේ ඔරලෝසුවක් කඩා ගැනීමක් මේ අතර සිදුවිය. 

මෙම සිද්ධිය සම්බන්ධයෙන් උපාලි විජයවර්ධන මහතා අපූරු ප්‍රතිචාරයක් දැක්විය. ඒ ඔහුගේ හෙලිකොප්ටරයක් මගින්, ප්ලාස්ටික් ඔරලෝසු විශාල ප්‍රමාණයක් රොනී ද මැල් මහතාගේ ආධාරකරුවන් සිටි ප්‍රදේශයට ගුවනින් අතහැරීමයි. රොනී ද මැල් මහතා මේ නිසා ාස්‍යජනක ලෙස අපහසුතාවයට පත් විය.

එකල දේශපාලඥයින්ගේ හැසිරීම ඒ ආකාරය.