කහ ගැනීම

 

කහ ගෙන්වීම නතර කිරීම නිසා ලංකාවේ කහ ගැන ලොකු උනන්දුවක් ඇති විය. කහ මාළු වලට දාන බව නොදැන සිටි පිරිස් පවා වෙළඳපොලේ කහ වල මිල ගනන් පිළිබඳව සාකච්ඡා කරන්නට පටන් ගත්හ. කහ වලින් ශරීරයට තිබෙන ප්‍රයෝජන ඉගෙනගත්තා.

කහ වල අඩංගු කර්කුමින් නම් රසායනික ද්‍රව්‍ය හෘද රෝග, පිළිකා, ඇසිමර්ස් රෝග තත්ත්වයන් වැලැක්වීමට සහ ආතරයිටිස් රෝගයේ වේදනා අඩු කිරීමට, මානසික ආතතිය අඩු කිරීමට, අප ශරීරයට උදව් කරන බව මේ පිළිබඳව සොයා බැලීමේදී මම දැනගත්තෙමි.

ඉන්දියාවෙන් කහ ගෙන්වීම වැළැක්වීමෙන් පසු කිහිප වතාවක් හොරෙන් රටට ගෙන්වා, එයින් විශාල ලාභයක් ලබා ගැනීමට උත්සාහ කළ අවස්ථාවන් කිහිපයක් අප දුටුවෙමු. මෙයද සාමාන්‍යයෙන් සිදු විය යුත්තකි .1977 ලංකාවේ ආර්ථිකය විවෘත වූ පසුවද, ඉන්දියාවේ ආර්ථිකය තවදුරටත් සංවුර්ත ආර්ථිකයක් ලෙස පැවතිණ. මේ කාලේ ලංකාවෙන් ඉන්දියාවට නොයෙකුත් විදුලි භාණ්ඩ විශේෂයෙන්ම කැසට් ප්ලේයර් වීඩියෝ කැසට් ප්ලේයර් වැනි උපකරණ හොරෙන් ගෙන යාම ලොකු ජාවාරමක් ලෙසට පැවැත්විණ. එය කොතරම් විශාල වශයෙන් පැවතුනේද යත් එහි අවධානම ව්‍යාපාරිකයන් අතර බෙදී යන පරිදි, සෑම හොරබඩු බෝට්ටුවකම වටිනාකම කොටස් වලට කඩා එහි කොටස් සාමාන්‍ය ජනයා අතර විකිණීමේ ව්‍යාපාරයක්ද, තිබුණ බව මම අසා ඇත්තෙමි.

ලියන්නට පටන්ගත්තේ කහ ගැන නිසා හොර බඩු ජාවාරම ගැන මා දන්නා දේවල් ලිවීමට වෙනත් දවසක් පාවිච්චි කළ යුතුය.

කහ ආනයනය සීමා කිරීම නිසා ලංකාවේ බොහෝ දෙනා කහ වගා කරන්නට පටන් ගත්හ. කහ වගාවන්වල බොහෝ ඡායාරූප මම ෆේස්බුක් එකේ දැක්කෙමි. ඇත්තෙන්ම එය ටික කාලයකට පැෂන් එකක් බවට පත් විය.

මේ ළඟකදී මම කුන්ඩසාලේ food city පැත්තට අපේ මාසයේ බඩු මිලදී ගැනීම් කිරීමට බිරිඳ සමග ගියෙමි. සාමාන්‍යයෙන් ඇය එම බඩු මිලදී ගන්නා තෙක්, මම ලඟකදී සිට එහි වාහන නවත්වන ස්ථානය අසල පාර අයිනේ අලුතින් පටන් ගෙන ඇති කඩ කිහිපයක් බලන්නට යාම, මට දැන් පුරුද්දක් වී තිබේ. මේ මා ගිය දිනයේ පළතුරු කඩයක්, කුඩා කරෝල ලොරියක් සහ කහ විකුණන ත්‍රීවීල් රථයක් තිබුණි.
මම පලතුරු කඩේට ගොස් එහි පලතුරු වල මිල ගණන් අසාගෙන, පාරෙන් එහා පැත්තේ නවතා තිබූ කරෝල රථයටද ගොස් එහි තිබූ කරෝල පිළිබඳවද විමසා බැලුවෙමි. ආපසු පාරේ මේ පැත්තට පැමිණ කහ ත්‍රීවීලරයට ගියෙමි. මෙය කරෝල රථය සහ කහ ත්‍රීවිලරයේ යම් සමානකමක් මට නිරීක්ෂණය විය, ඒ එම රථ දෙකේම ව්‍යාපාරයන් කළේ තරුණ යුවල දෙකක් වීමය. ත්‍රීවිලරයේ එම යුවලේ කුඩා දරුවෙකුද ත්‍රීවීලරය ඇතුලේ ඉඳගෙන සිටිනවා දුටුවෙමි.
මේ ලංකාවවේ කොවිඩ් වලින් පසුව ඇතිවූ වෙළදාම් ට්‍රෙන්ඩ් එකක් විය හැක. ඇත්තෙන්ම මෙලෙස පවුල් පිටින්ම ව්‍යාපාර වලට තරුණ කාලයේම බැසීම ලංකාවේ ඉදිරි අනාගතයටත් හොඳ කාරණයක් විය යුතුය.

බිරිඳ එළියට පැමිණි පසු මම ඇයට එම කඩවල් පිළිබඳව පවසා, ඇයත් සමඟ ගොස් අවශ්‍ය දේවල් මිලදී ගත්තෙමි. කරෝල සහ පලතුරු මිලදී ගත්තද, ඇය කහ මිලදී ගැනීමට මැළිකමක් දැක්වූවාය. එයට හේතුව ලෙස කීවේ එම කහ අමු ඒවා බවත්, ඒවා ගෙන ගොස් තම්බා වේලා කහ බවට පත් කරගැනීමට අවශ්‍ය නිසා කහ අමුවෙන් මිලදී ගැනීම තේරුමක් නැති බවය.

නමුත් කහ හෝ වෙනත් කුළුබඩු වේලා ගන්නේ, ඒවා කල් තබා ගැනීමට සහ ගොවිපළවල සිට දුර ප්‍රදේශවලට ගෙන යාමට බව ඇයට පැහැදිලි කරදී, අමු කහ ග්‍රෑම් තුන්සීයක් මිලදී ගන්නට කටයුතු කළෙමි.

ඉන්පසුව මා නිවසට පැමිණ මා ඒ කියූ දෙය ඇත්තද කියා බැලීමට ගූගල් කර පරීක්ෂා කළෙමි. ඇත්තෙන්ම කහ වැඩියෙන්ම පාවිච්චි කරන ඉන්දියාවේ බොහෝ විට කහ පාවිච්චි කරන්නේ අමුවෙන් බවත්, එමගින් කහවල ඇති ප්‍රයෝජනවත් සංඝටක අපට වඩා හොඳින් ලැබෙන බවත්, මට දැනගන්නට ලැබුණි.

අමු කහ මේ තරම් පහසුවෙන් වගා කරන්නට හෝ මිලදී ගන්නට හැකියාව තිබියදී, ඉන්දියාවේ වගා කර තම්බා වේලා අප රටට එවන කහ මිලදී ගැනීමට කිසිම අවශ්‍යතාවයක් නැති වුවද, සම්ප්‍රදායන් වෙනස් කරන්නට අකමැති වීමෙන්, වෙනස් කළ හැකි යැයි නොදැන සිටීමෙන්, අපට කොතරම් පාඩු සිදු වෙනවාද?

කහ මෙයට හොඳ උදාහරණයකි.

 

 

living in Singapore - visiting Malaysia

 

 

I thought of writing about one of my hassle-free bus ride experience during my recent visit to Johore Bahru, Malaysia from Singapore. Of course, it was before covid. Well, I was planning to leave around 6.30am to spend time as much as I can in JB. Unfortunately, I overslept and woke up a bit late. But I didn't panic as I didn't have to catch a flight moreover there are so many buses to go to JB during the day. I got ready and took the MRT line to go to where buses were. As I can remember I had to pay only 1sgd for my 45mins to 1-hour bus ride as I didn't have Ringgit (Malaysia currency) in hand. There were 2 stops during my bus ride to Malaysia one was at Singapore Immigration and the 2nd and the last stop in Malaysia Immigration. If I elaborate when I got into the but I had to get off from the bus to pass Singapore Immigration and when I was done with the immigration there were many buses waiting

for us. At this point you don't have to wait for the same bus which you took, you are free to get into any of the buses and you don't have to pay a cent as you have already paid for the entire tour. While I was on the bus I can remember very clearly passing a bridge that connects Singapore and Malaysia. As I was traveling for the first time I felt a bit excited and happy. Luckily I took a window seat if now I don't think I will have the same excitement to write this blog.

 

As I mentioned earlier I reached the last and the 2nd stop on my bus tour. I was shocked by seeing the massive queue for the Malaysia Immigration. I think I was standing there for 30mins or more. But I didn't feel tired as I was observing others. I felt Malaysians are very easy going people. And friendly too. One more thing I noticed there were many Singaporean were queueing as far as I know everything is JB is cheaper than in Singapore so Singaporeans tend to go to JB for Beauty Salons etc.

 

After the Immigration process, I walked out to take a taxi. There were plenty and cheap too. I got off at my hotel in which I spent my weekend. This is my bus ride experience from Singapore to Johore Bahru, Malaysia.

S N Illangakoon 

ඇතිකරන්නට මොනරුන් ඇල්ලීම සහ තවත් කතා

 

අද මගේ මිතුරෙකු අසල නිවසක වහලය උඩ වසා සිටින මොනරුන් සමූහයක වීඩියෝ පටයක් මා වෙත එවීය. මහනුවර නගරය අවට ජීවත්වන මගේ ගමේද හුදකලාවූ මොනරුන් දෙදෙනෙකු දැක ඇත්තෙමි. සතියකට දෙකකට වරක් පැමිණෙන ඒ මොනරා ටික වේලාවක් අපේ වහලයේ සිට පියබා යන්නට පුරුදුව සිටියද, මාස ගණනකින් උන් මේ පැත්තට ආවේ නැත.

නමුත් මේ මාතලේ මොනරු රංචුව දුටු විට නම් මම පුදුමයටත්, විශ්මයටත් පත්වීමි. ඒ මොනරා කතරගම ස්කන්ද කුමාර දෙවියන්ගේ වාහනය නිසාම පමණක් නොවේ. නමුත් මෙතරම් නොයකුත් වයස්වල peacock සහ peahen ලා මෙතරම් ගොඩක් එක තැනකදී මා දුටු ප්‍රථම වතාව නිසාය.

සාමාන්‍යයෙන් නුවර මාතලේ වැනි මේ ප්‍රදේශවල අප මෙතෙක් කල් මොනරුන් දුටුවේ නැත. මොනරුන් සාමාන්‍යයෙන් අප දුටුවේ කතරගම යන විට සහ අනෙකුත් වියලි ප්‍රදේශවල සංචාරය කරන විටය. ඔවුන්, විශේෂයෙන්ම පිරිමි සතුන් ලෝකයේ ඉතාමත් පියකරු සතෙකු බවට විවාදයක් නැත්තේය. එහෙත් එලෙසම ඔවුන් කෘෂිකර්මාන්තයට විශාල රිනාත්මක බලපෑමක් ඇති කරන සතෙකු බවට ප්‍රසිද්ධය. දැන් මාස කිහිපයකට පෙර අම්පාර ප්‍රදේශයේ විශාල මොනරු රංචු තමනන්ගේ ගොවිතැන් විනාශ කරන බව පවසා ගොවීහු මැසිවිලි නගන අන්දම, අපි රූපවාහිනියේ ප්‍රවෘත්ති වලින් දුටුවෙමු.

සාමාන්‍යයෙන් ගොවිතැන් කරන වෙනත් රටක නම්, මෙලෙස ගොවිතැනට බාධා කරන සත්ව කොට්ටාශයන්ගේ ජනගහනය ඔවුන් වසන පරිසරයට දරා ගැනීමට බැරි තරම් වැඩිවන අවස්ථාවලදී, එම සතුන් මරා ඉවත් කිරීමට කටයුතු යොදනු ලැබේ. මම මේ ලඟකදී ජපානයේ යම් නගරාශ්‍රිත ප්‍රදේශයක මුවන් ගහනය වැඩි වී ඔවුන් දඩයම් කර ඉවත් කල යුතු බවට ගොවියන් හා අනෙක් පුරවැසියන්ගේ සාකච්ඡාවක් දුටුවෙමි. මෙලෙස වැඩිවන ගහනය ඉවත් කිරීම ඉංග්‍රීසියෙන් culling යනුවෙන් හදුන්වනු ලැබේ. ඉංග්‍රීසීන්ගේ කාලයේ අලි ගහනය අඩු කිරීමට ඔවුන් මෙවැනි ක්‍රියාවලියක් දීර්ඝ කාලීනව පවත්වාගෙන ගියහ.

ඇත්තෙන්ම අප දැන් මේ මොනර තර්ජනයෙන් ආරක්ෂා වීමට කල හැක්කේ කුමක්ද? මොනර මස් මෙයට එක විසදුමකි. කුකුලන් අනුභව කරන අපි එයට වඩා තරමක් විශාල, එලෙසම වර්ණයෙන් සිත් ගන්නා සුළු මොනර මස් ආහාරයට නොගන්නේ ඇයි? බොහෝ විට මේ ඌ අප ලංකාවේ බලගතු දෙවියෙකු යැයි සැලකෙන කතරගම ස්කන්ද කුමාර දෙවියන්ගේ වාහනය නිසාද? බොහෝ විට එසේ වන්නට පුළුවන. ඉන්දියාව සහ චීනය වැනි රටවල මොනර මස් රස වුලක් සේ සැලකෙන අතර, ඇමරිකාවේ මස් ලබා ගැනීමට මොනරුන් ඇති කරන ගොවිපලද තිබේ. රාත්තල් දෙකක පමණ මොනර මස් රුපියල් 12000 ක් පමණ වන බව පෙනේ. මොනර මස් සාමාන්‍යයෙන් ටර්කි මස් මෙන් රසවත් හා සුවදවත් බව කියනු ලැබේ.

මොනර මස් ගැන කතා කරන්නට අකමැති නම් මොනර තර්ජනයට මුහුණ දීමට තවත් ක්‍රමයක් තිබෙන බව පෙනේ. ඒ මොනරුන් ඇති කරන්නට විකිණීමය. සාමාන්‍යයෙන් ඇති කරන්නට මොනරුන් මිලදී ගැනීමේදී එකෙකු ඩොලර් 1000 ක් පමණ වන බව පෙනේ. ඒ කියන්නේ 190000 පමණ මුදලකි. ඩොලර් එක වැඩිවන විදිහට මාසයක් දෙකක් අල්ලාගෙන සිටියහොත් ළඟදීම ලක්ෂ දෙකක් වන්නටත් පුළුවන.

මෙලෙස පිටරට මොනරු ඇති කරන්නන්ට මොනරු විකිණීමට රජය අවසර දෙන්නේ නම්, එමගින් මේ ප්‍රශ්නය විසදා ගැනීමට හැකි වන බව මේ පිළිබඳව සාකච්ඡා කරමින් සිටියදී මා බිරිදට කී විට ඇය වැදගත් ප්‍රශ්නයක් ඇසුවාය.

ඒ ඔවුන් අල්ලා ගන්නේ කෙසේද යන්නයි.

මෙයට පිළිතුරක් සොයා ගැනීමට මට ටිකක් වේලා ගතවිය. එහෙත් කලකට පෙර හාවන් සහ අලියන් අල්ලා ගැනීම පිළිබඳව කතාවන් අසා සිටි මට කදිම අදහසක් පැමිණියේය.

එනම් කුඩා නයෙකු අල්ලා විදුරු පෙට්ටියක දමා ඒ පෙට්ටිය ට්‍රැප් දොරක් සහිත විශාල යකඩ කූඩුවක තබා, ඒ කූඩුව මොනරුන් නිතරම එන වහලයක් උඩ තැබීමයි.    

ෆාහියන් ගේ ගොවිතැන

 

පාහියන්ගේ ගොවිතැන

සුප්‍රසිද්ධ පාහියන් භික්ෂුව        ශතවර්ෂයේ චීනයේ වුයෑන්ග් ප්‍රදේශයේ උපත ලැබුවේය. ඔහුට වැඩිමහල් සහෝදරයන් හතර දෙනෙකු සිටියද, ඒ හතර දෙනාම ඔවුන්ගේ පළමු දත් වැටීමට පෙර මිය ගියහ. මෙයින් බියට පත්වූ ඔහුගේ පියා ඔහු බුද්ධ ශාසනයට කැප කළේය. එකල චීනයේ තිබූ ක්‍රමයට ඔහු සාමනේර කෙනෙකු බවට පත්ව එහෙත් නිවසේ වාසය කළේය. ටික කලකින් ඔහුද රෝගාතුර වූ පසු පියා ඔහු ආශ්‍රමය වෙත රැගෙන ගිය අතර, එහිදී ඔහු සුවපත් වුවත් නැවත දෙමව්පියන් වෙත යාම ප්‍රතික්ෂේප කළේය.

ඔහුට වයස 10 ක් පමණ වූ විට ඔහුගේ පියා මිය ගියේය. හුදකලා හා අසරණ වූ ඔහුගේ මව ගැන සිතා ඔහුගේ මාමා කෙනෙකු ඔහුගේ ආශ්‍රම ජීවිතය අවසන් කර, ආපසු නිවසට පැමිණෙන ලෙස ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටියේය.

“මම ආශ්‍රමයට පැමිණියේ දූවිල්ලෙන් සහ නරක ජීවිතයෙන් ගැලවීමට මිස, මගේ පියාගේ අදහසට ගරු කිරීමට නොවේ. මා සාමණේරයෙකු වුයේ ඒ නිසාය.”

ඔහුගේ පිළිතුරට ගරුකල ඔහුගේ මාමා ආපසු ගියේය. ටික කාලයකින් ඔහුගේ මව මියගිය පසු පාහියන් දරුවා, ඇයට කොතරම් ආදරය කලේ දැයි සියල්ලන්ටම දැක ගන්නට හැකි විය; නමුත් ඇය වල දැමීමෙන් පසු ඔහු ආපසු ආශ්‍රමය වෙත ගියේය.

වරෙක ඔහු තවත් සාමනේරයන් සමූහයක් සමඟ පන්සලේ කුඹුරේ ගොයම් කපමින් සිටියේය. එහෙත් බඩගින්නේ පසු වූ හොරුන් කණ්ඩායමයක් එතනට පැමිණ, ඒ වී කරල් බලහත්කාරයෙන් රැගෙන යාමට උත්සාහ කළහ. හොරුන් දැක බිය වූ අනෙක් සාමනේරයන් පන්සල වෙත පැන දිවූහ. එහෙත් පාහියන් සෙලවුනේවත් නැත.

“නුඹලා පෙර මෙලෙස අනුන් ගැන නොසිතා කරන ලද වැරදි නිසා, මේ තත්වයට දැන් පත්ව ඇත්තේය. එලෙසම නුඹලා වර්තමානයේත් ඒ වැරදි වැඩම කරති. ඒ නිසා අනාගතයේත් නුඹලාට මෙලෙසම දුක් විදින්නට සිදුවෙයි; මම නුඹලා ගැන කල්තියාම කනගාටු වෙමි.”

යනුවෙන් පවසා තනියම පන්සල වෙත ගියේය.

ඔහුගේ උපදෙස් වලට කන්දුන් හොරු කණ්ඩායම වී කෙතේම තබා ආපසු ගියේය.

ආපසු ආශ්‍රමයට ගිය පාහියන් භික්ෂුවට ආශ්‍රමයේ සිටි සිය ගණනක් සහෝදර භික්ෂුහු, ඔහුගේ එඩිතරකම සහ අවස්ථාවට උචිත හැසිරීම පිළිබඳව බොහෝ ප්‍රසංශා කළහ.

ඔහුගේ ආධුනික භික්ෂු පුහුණුව අවසන් කල පසු ඔහු පුර්ණ භික්ෂුවක් බවට පත් වූ අතර ඔහුගේ එඩිතරභාවය, තීක්ෂණ බුද්ධිය, දැඩි විනය සහ මනා පෙනුම නිසා ඔහු කැපී පෙනුනේය. මේ නිසාම විනය පිටකය පිටපතක් ලබා ගැනීම සඳහා ඔහු ඉන්දියාවට පිටත්කර හැරිණ. ක්‍රිස්තු වර්ෂ 399 – 412 දක්වා මධ්‍යම, දකුණු සහ ගිනිකොණ ආසියාවේ බෞද්ධ සිද්ධස්ථාන වැද පුදා ගනිමින් පයින්ම ගමන් කල ඔහු, ආපසු යන ගමනේදී ලංකාවේ සිට චීනය බලා නැවකින් ගමන් කළේය. එම බෞද්ධ පොතපත චීන බසට පරිවර්තනය කරමින් සිටියදී වයස 88 ක් වූ ඔහු මිය ගියේය.