කස්ත්‍රෝ ගේ රාත්‍රී ආහාරය 3

http://lakshmanillangakoon.blogspot.com/2018/01/2.html
සිට 

ඇත්තෙන්ම අපට එවැන්නක් තිබුනේ නැත. අපි එය පිළිගැනීමට ලැජ්ජා වුවෙමු. එහෙත් අපි අවසානයේ  වෙන් වී එනවිට ඔවුන් සියලු දෙන පැමිණ අපට අතට අත දී යම් සහෝදරත්වයක් ප්‍රකාශ කළහ; අඩු තරමින් මම එසේ සිතුවෙමි. නමුත් සමහරෙකුගෙන් පෙනුනේ සැකයයි. කෙලින්ම පෙනුනේ නැති වුවද ඔවුන් අප ඔවුන්ගේ කොන් වීම අවසන් කරන්නට යම් පණිවුඩයක් ගෙන නොපැමිණීම  පිළිබඳව ඔවුන් තරහෙන් පසුවන බව මට සිතුනි. නමුත් දැන් ආපසු කස්ත්‍රෝ සමග රාත්‍රී භෝජනයට...

එහි අග්‍රගනයේ  ඉස්සන් සහ විශිෂ්ට ඌරු මස් තිබුණි. කියුබානුවෝ ඌරු මස් වලට ප්‍රසිද්ධය. ( කස්ත්‍රෝ කෑවේ කොළ පමණි, ඔහු අමරණීයව  ජීවත්වන්නට සිතා සිටිනවා විය හැක.) අපේ කණ්ඩායම කියුබානු රජයේ ඇමත්වරුන් සහ කස්ත්‍රෝ ගේ මිතුරන්  සමග කවලමේ ඉඳ ගත්තෙමු. මෙයින් කිහිප දෙනෙකු කාන්තාවන් විය. ස්ටයිරෝන් ඉඳ ගත්තේ  කස්ත්‍රෝ සහ ඔහුගේ එසැනින් පරිවර්තනය කරන කාන්තාව අසලය. ඇය අවුරුදු 25 ක් කස්ත්‍රෝ ළඟ වැඩකරන ඉතා දක්ෂ පරිවර්ථිකාවක් වුවාය. මේසය වටා සරසා තිබුනේ ප්ලාස්ටික් කැලයකිනි, සමහරවිට ඒ ඔවුන්ගේ විප්ලවය පැන නැගුනු වනය සිහිකරන්නට විය හැක.

මෙතන සිදුවන්නේ කතා බහක් නොව කස්ත්‍රෝ ගේ සිතේ මතුවන නොයෙකුත් අදහස් වලට අපි කෙසේ ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ දැයි පෙන්නා දීම බව ටිකකින් අපට වැටහුණි. එදින එම මාතෘකා බොහොමයක් මට අමතක වී ඇතිමුත් කස්ත්‍රෝ වරෙක රුසියානුවන්ගේ මෝඩ ආඩම්බරකම් ඔවුන් කතාකරන ආකාරය අනුකරණය කරමින් පෙන්වා දුන්නා  මතකය. ඔහුගේ රුසියානුවන්ට විරුද්ධව තිබූ ලොකුම තරහ ලෙස පෙනුනේ ඔවුන් සදාතනික විප්ලව වාදීන් සේ නොසිටීම බව පෙනුනි. නමුත් පසුදින කස්ත්‍රෝ සමග  දීර්ඝ පුද්ගලික සාකච්චාවක යෙදුනු ලුයර්ස් කිවේ ඔහු රුසියාවත් සමග මේතරම්  කෝපයෙන් කතා කරනුයේ ඔවුන් ලතින් ඇමෙරිකාවේ අනික් රටවලට විප්ලවය ගෙන යාමට උදව් නොකිරීම නිසා බවය.

රුසියානුවෝ ඇමෙරිකාව සමග ප්‍රශ්න ඇතිකර ගැනීමට අකමැති වූ අතර එසේ සිතීම කස්ත්‍රෝට අනුව ඉතාමත් අවිප්ලවකාරිය. කෑම මේසයේදී  CIA ආයතනය විසින් ඔහු ඝාතනය කරන්නට උත්සාහ කල නොයෙකුත් උත්සාහයන් පිළිබඳව ඇණුම් පද කිහිපයක් කීවද ඔහු ඒවායින්  කෝපවිමට වඩා විනෝදයක් ලබන බව පෙනුනෙ බොහෝවිට ඒවායින් අවසානයේ  ඇමෙරිකානුවන්ටම  ලැජ්ජා වෙන්නට සිදුවීම නිසා විය හැක. ඔහු ඇමෙරිකාව ගැන කතාකරන විට එයට විරුද්ධව යම් ආඩම්බරකාරී විශ්වාසයක් ඇතිවී ඇති බව පෙනේ. ඒක හරියට කියුබාව සුපිරි බලවතා ද ඇමෙරිකාව ඉඳ හිට එය දෙසට ගලක් විසිකරන දඩබ්බර ළමයෙකු ලෙසද වාගේ හැඟීමක් බව පෙනුනි. කෙසේ වුවද ඔහු එක නිවසේ එක දිනකට වඩා නිදා නොගන්නා බවද ඔහුගේ පුද්ගලික ගමන් දන්නේ ඉතා කිහිප දෙනෙකුට බවද කියනු ලැබේ. මගේ බිරිඳගේ ඡායාරුප පොතක් ඔහුට පෙන්වූ පසු ඇගේ කැමරාව ගෙන්වා කෑම වෙලාවේම ඇයට එය ආපසු ලබාදෙන්නට ඔහු ක්‍රියා කළේය. ඉන්පසු ඉතිරි රාත්‍රියේ ඇගේ ඡායාරුප ගැනීම ගැන ඔහුගේ විරුද්ධත්වයක් තිබුනේ නැත.

අපි රාත්‍රී 9:30 ට ඉඳගත් අතර 11:30 වනවිට මම නිදා වැටුනෙමි. මේ අතර කස්ත්‍රෝ ගතවන සැම මොහොතක් පාසාම නව ජවයක් ලබාගෙන මුලු රාත්‍රියම නොනිදා සිටින්නට ප්‍රිය කලේ ඔහු මුලු දහවලම නිදා ගන්නා නිසාය. මෙලෙස නිදි කිරා වැටුනේ මා පමණක් නොවේ, ඔහුගේ පරිවාරයද; ඔහුගේ මෙම කතා නොයෙක් වාරයක් අසා ඇත්තන්ට කිසිම සැකයක් නැත, අවදියෙන් සිටින්නට බොහෝ උත්සාහ කරනු මම දැක්කෙමි. වෙලාව 12:30 විය, ඊළඟට 1:30 වනු ඇත. කස්ත්‍රෝ ඔහුගේ විශේෂ විටමින් පෙති වලින් (ඔහු මේවා මල්ල බැගින් පසුව අපටද දුන්නේය.) තවත් ජවය වැඩිකර ගනිමින් සිටියේය. ගර්සියා  මාර්කස් නින්දෙන් වුවද පුටුවේ කෙලින් ඉඳ ගෙන ඉන්නවා දුටිමි. කස්ත්‍රෝ දැන් ඔහුගේ කතා බලවත්  උනන්දුවකින් කරගෙන ගියේය. යම් විද්‍යාත්මක සොයාගැනීමක් හෝ කෙනෙකුගේ යම් අදහසක්  ගැන ඔහු කතා කලේ එය මුල්වරට ලොවට ප්‍රකාශ කරන අන්දමටය, නමුත් ඒ අතර තමා විෂය කර විහිලු සහ  යම් හාස්‍යක්ද  නොතිබුනා නොවේ. තමා වටා පුළුවන් තරම් අවකාශයක් පාලනය කිරීමට මෙන් ඔහු දිගින් දිගටම කතාව කරගෙන ගියේය. අවුරුදු 50 කටත් වැඩි කාලයක් නොකඩවා රාජ්‍යක් පාලනය කල; නවීන කාලයේ කිසිම රජෙකුට හෝ ජනාධිපතිවරයෙකුට වඩා, කෙනෙකුගෙන් මිට වඩා වෙනසක් බලාපොරොත්තු විය හැකිද?.

මෙලෙස අවසානයක් නැති පාලනයකින් මොහු බලයට පැමිණීමෙන් පසුව ඉපදුනු පරම්පරාවන්ට මොහුගේ පාලනයෙන් කුමන ආකාරයේ බලපෑමක් ඇතිවන්නට ඇද්ද? මම කියුබානු  ලේකඛයන් සමග කතාකරද්දී මේ ගැන ඔවුන්ගෙන් ඇසුවෙමි. කස්ත්‍රෝ ගෙන් පසු කවුරු හෝ කුමක් බලයට පැමිණි පසු රට කුමන දිශාවට ගමන් කරනු ඇත්තේ දැයි ඔවුන්ගෙන් ඇසුවෙමි. සභාවේ අසීරුව අපට දැනුණු අතර කිසිවෙකු පිළිතුරක් දෙන්නට එඩිතර වුයේ නැත. සභාව අවසානයේ විසිර යනවිට කෙනෙක් මා වෙත පැමිණ “එකම විසඳුම ජිවවිද්‍යාත්මකයි” කියා යන්නට ගියේය.

පාන්දර දෙක පමණ වනවිට මේ ‘සතුටේ මිනිස් එන්ජිම’ අප උදැසන දක්වා අවදියෙන් තබාගැනීමට බලාපොරොත්තු වන බව මට සිතුනි. නිඳා ගැනීමට තිබූ බලවත් ඕනෑකම නිසාම මම වැඩිදුර කල්පනා කරන්නෙත් නැතිව අත උස්සා “ජනාධිපති තුමනි, මට සමාවෙන්න, ඔබට මතක ඇති අපි මෙතනට එද්දී ඔබ කිව්වා මම ඔබට වඩා අවුරුදු 11යි මාස පහයි දවස් 14 ක් වයසින් වැඩියි කියල” ඔහුගේ මුහුණේ පුදුමය සහ එක්වරම බාධා කිරීම නිසා සමහරවිට සුළු තරහක් පෙනුණු නිසා මම නැවැත්තුවෙමි. “දැන් ඒ දවස් ගණන 15 යි”

ඔහු අත් ඉහලට විසි කළේය. “මම සීමාවෙන් ඔබ්බට ගිහිල්ලා” සිනහවෙමින් කී ඔහු භෝජනය අවසන් කර නැගිට්ටේය. අපේ කණ්ඩායම ශාලාවෙන් එලියට යනවිට කෘතවේදී කස්ත්‍රෝ ගේ පරිවාරය අත්පොලසන් නැඟුහ.

ඊළඟ දවසේ අප රට ඇතුලේ අක්කර සිය ගණනක වන වගා කර තිබූ නැවත වන වගා ආයතනයේ මුලස්ථාන කාර්යාලයේ මිදුලේ දහවල් ආහාර ගනිමින් සිටියෙමු. වාතය පිරිසිදු වූ අතර නිශ්ශබ්දතාවය ප්‍රසන්න විය. එක්වරම බර එන්ජින් ශබ්දයක් සහිතව ලොකු දුවිලි වලාකුලක් මැදින් නවීන පන්නයේ මර්සිඩීස් බෙන්ස් තුනක් පැමිණ අප අසල නතර කළහ. මැද රථයෙන් හමුදා ඇඳුමක් ඇඳ සිටි කස්ත්‍රෝ බැස්සේය. අපේ පිළිගැනීමෙන් පසු ඔහු එතන පුටුවක් ඇද හිඳ ගත්තේය.

අද අවධානයේ කේන්ද්‍රය වුයේ නවකතා කරු ස්ටයිරෝන්ය. කස්ත්‍රෝ ඇමෙරිකාවේ හොඳම නවකතාකරුවන් කවුදැයි විමසා සිටියේය. ඔහුට අවශ්‍ය 19 වන සියවසේ ගත් කතුවරුන් බවත් ඒ අපෙන් විසි වන සිය වසේ නම් ඇසුවොත් අපද අයත්වන නිසා නම් කීමේදී යම් තරඟකාරීත්වයක් ඇතිවිය හැකි බවයි කියා ඔහු සිනාසුනේය.