වන ආවරණය හරියට මාර්කට් නොකිරීම.

කැලෑ නීතිය වරද්දා ගැනීම; සුවිශේෂ තත්වයන් නොසලකා හැරීම.

පසුගිය සති අන්තයේ මිතුරන් පිරිසක් සමග, සාමාන්‍යයෙන් නොයන මාර්ගයක, ලෝකාන්තය බැලීමට ගියෙමි. අඩි 4000 ක් පමණ උසක්, කිලෝ මීටර් 11 කින්, එසේත් නැත්නම්, ත්‍රාසජනක කොණ්ඩා කටු වංගු 33 කින් නැංගෙමු.

මෙලෙස නැංගේ තේ වතු සහ ඝණ කැලෑ අතරෙනි. එලෙස නගිද්දී මට සිතුනේ, එම කැලෑවල ඇති ගස් වලට වඩා, ගස් ඝනත්වයක්, සාමාන්‍යයෙන් අපේ ගෙවතුවල තිබෙන බවයි. මේ පිළිබඳව සොයා බලද්දී, ලංකාවේ වන ආවරණය 33% ක් වන බවත්, සංසන්ධනාත්මකව එය පිළිවලින්, ඉන්දියාවේ හා පකිස්ථානයේ 23.8% හා 1.2% බව දැක්කෙමි.

තව දුරටත් සොයා බලනවිට, ඇත්තෙන්ම මේ සදහා රටේ ජනගහන ඝනත්වය, (වර්ග කිලෝ මීටරයකට සිටින පිරිස) කොපමණක් දැයි, බැලිය යුතු යැයි මට සිතිණ. මක් නිසාද කිලෝමීටරයකට ජනගහනය වැඩිවත්ම, එම ජනගහනයට පදිංචි වන්නට ඉඩ අවශ්‍ය නිසා, කැලෑ අඩුවන බැවිනි. ශ්‍රී ලංකාවේ මෙම ප්‍රමාණය, වර්ග කිලෝ මීටරයකට මිනිස්සු 309 කි. මෙම ප්‍රමාණය සාපේක්ෂව ලොකු ගණනකි. මෙය ලෝකයේ අනෙක් රටවල් හා සසදන විට, 43 වන ස්ථානයයි. අපගේ ජනගහන ඝනත්වයට කිට්ටුවෙන් යන, රටවල් කිහිපයක වන ආවරනයේ ප්‍රතිශතය පහත පරිදිය.

එල්. සැල්වදෝරය                 - 12.8%

ග්‍රැනඩාව                               - 50.0%

ජපානය                                 - 68.5%

පිලිපීනය                               - 27.0%

බෙල්ජියම                             - 22.6%

ඊශ්‍රාලය                                 - 7.6%

මෙම වගුව අනුව බලන විට, මෙතරම් කාර්මිකකරණය වූ ජපානය, විශේෂයෙන් අධික ජනගහන ඝනත්වයක් සහිතව, මෙතරම් විශාල, මුලු බිම් ප්‍රමාණයෙන් 68.5% ක් වන ආවරණය යටතේ තබා ගැනීම, ඇත්තෙන්ම පුදුම සහගතය. වන ආවරණය වැඩිකර ගැනීමට උත්සාහ දරන අපිද, ජපානය මෙතරම් සාර්ථක ලෙස මෙම තත්වය, කලමනාකරණය කර ගෙන ඇත්තේ කෙසේදැයි, සොයා බැලීම උචිතය.

අනෙක් අතට ලංකාවේ වන ආවරණය, බොහෝ අඩුවෙන් ගණනය කර ඇති බව, මගේ හැඟීමයි. විශේෂයෙන්ම මා පෙර සදහන් කල පරිදි, අපගේ ගෙවතු වසා ගෙන ඇති, කැලෑවල් දෙස බලන විට, අපගේ බොහෝ ගෙවතු, වන ආවරණයේ කොටසක් ලෙස, සැලකිය හැකි බව මගේ හැඟීමයි. ලෝක ආහාර සහ කෟෂිකර්ම සංවිධානයේ අර්ථ දැක්වීමට අනුව, හෙක්ටයාර් එකකට වැඩි, මුලු ප්‍රමාණයෙන් 10% ක් වන ආවරණය සහිත, එමෙන්ම එහි තිබෙන ගස් වලට, අඩු තරමින් මීටර් පහක් වත්, ඉහලට හැදෙන්නට ඉඩ තිබෙන භූමියකට, කැලෑවක් යැයි කියනු ලැබේ. මෙම භූමියන්හි කෟෂිකර්මික කටයුතු සිදු නොවිය යුතුය.

එසේම වන ආවරණය 5% සිට 10% දක්වා තිබෙන ගස්වලට, අඩු තරමින් මීටර් 5 ක් වත්, වැඩුණු පසු උස යන්නට ඉඩ තිබෙන භූමියන්, අනිකුත් කැලෑ ලෙස වර්ගීකරණය කෙරේ. අප රටේ, තෙත් කලාපය හා අතරමැදි කලාප වල ගෙවතු වලින් බහුතරයක්, මෙම අර්ථ දැක්වීම් වලින් වනාන්තර ලෙස, හදුන්වන්නට පුලුවන. මේ වගෙන් බොහොමයක වන ආවරණය 30% ඉක්මවා යා යුතුය. විශේෂයෙන්ම ලොකු ගස් අඩු බටහිර රටවල සහ යුරෝපයේ ගෙවතු හා සංසන්දනය කරන විට, මෙහි සත්‍යතාවය වඩාත් පැහැදිලි වෙයි.

 මෙම වන ආවරණය ගණනය කරන්නේ, චන්ද්‍රිකා වලින් ලබා ගන්නා ඡායා රූප වලිනි. ලංකාවේ බොහෝ ගෙවතු වල, වන ආවරණයේ ප්‍රතිශතය, රටේ ආරක්ෂිත වනයන්ට වඩා, බොහෝවිට වැඩිවිය යුතුය.

මේ අනුව, මෙම අර්ථ දැක්වීම්වලට අනුව ගණනය කලහොත්, ශ්‍රී ලංකාවේ වන ආවරණය 60% පමණ විය යුතු යැයි මට හිතේ. මෙලෙස විද්‍යානුකූලව මෙම ගණනය කිරීම් සිදු කර, ප්‍රසිද්ධ කලහොත්, ශ්‍රී ලංකාවේ ලෝක පරිසරය සුරැකීමට ඇති කැපවීම හා උනන්දුව අන්තර්ජාතිකයට දැන ගන්නට හැරියහොත්, එයින් සංචාරක ව්‍යාපාරයට හා අන්තර් ජාතික පිළිගැනීමට, මහත් රුකුලක් වනු නොඅනුමානය.

 ලිපියේ මුලින් තිබෙන ඡායාරූප, මහනුවර නගරයට කිලෝමීටර් දෙකක් පමණ දුරින් පිහිටි, ගමක පාරේ සිට ගන්නා ලද ඡායාරූප කිහිපයකි. ඉහත ඡායාරූපය මහනුවර නගර සීමාවට යාබදව පිහිටි නාගරික යැයි කීමට පුලුවන් සිරිමල්වත්ත හන්දියයි මෙහි බැලූ බැල්මටම කුඹුරු අත හැරියොත්, වන අවරණය 10% කට වඩා වැඩි බව පැහැදිලිය.  මේවා කැලෑ නොවන්නේ යැයි කිව හැක්කේ කාටද?