ගණන් තැබීමේ සහ මැනීමේ වැදගත්කම; මැනලද පුතේ කිරි දුන්නේ මා නුඹට?

ගණන් තැබීමේ සහ මැනීමේ වැදගත්කම.

මැනීම යනු යම් වස්තුවක, නියමිත ලක්ෂණයකට, ඉලක්කමකින් අගයක් ලබාදීමයි.  

පසුගිය අවුරුද්දේ, මම මිතුරෙකු විසින් ගොඩනංවන මෙගා වෝට් එකක ජලවිදුලි බලාගාරයක් අධීක්ෂණය කිරීමට, ඔහුත් සමග ගියෙමි. එක් වරෙක, බෑවුමේ පහල තරමක යකඩ මඩුවක් සාදන්නට වුවමනා විය.  මඩුවේ යකඩ බාල්ක, අත්තිවාරමේ ඇණ මත, වෙල්ඩින් කිරීමේ උපකරන එතනට ගෙන යාම, සීඝ්‍ර බෑවුම නිසා ඉතාමත් දුෂ්කර විය. මේ නිසා, අත්තිවාරමේ සවිකර ඇති ඇණ වලට ගැලපෙන සේ, බාල්කවල සිදුරු විද, ඒවා ලණු වලට ගැට ගසා, පහත් කිරීමට මම යෝජනා කලෙමි. කාර්මිකයා මෙයට කිසිසේත් කැමති වූයේ නැත. පසුව මෙය කරගෙන යද්දී, මට වැටහුනේ ඇණ අතර දුර, හරියටම මැනගෙන සිදුරු විදගැනීමේදී වැරදිය හැකි යැයි, ඔහුට සැකයක් තිබූ නිසා, ඔහු මෙලෙස, පහසු එමෙන්ම වඩාත්ම කාර්යක්ෂම ක්‍රමය යොදා ගැනීමට පැකුලුනු බවය.

සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවේ උතුරේ හැරුනු විට, පර්චස් 10/20 ට වැඩි ගෙවත්තක, අඩු තරමේ පොල් ගස් 5/6 ට වැඩි ගණනක් තිබීම, ග්‍රාමීය පරිසරයක නිසැකයකි. එහෙත්, පොල් ගස් ගණන ඊට වඩා වැඩි වුන තැනක, අයිතිකරු ගෙන් ඔහුගේ හෝ ඇයගේ ගෙවත්තේ පොල් ගස් කීයක් තිබෙන්නේ දැයි ඇසුවොත්, හරි උත්තරයක් ලැබීම අවිනිශ්චිතය. එමෙන්ම, වඩා පලදරන ගස් වර්ග තෝරා ගෙන, පැල කිරීමක් අපට පුරුදු නැත. බොහෝ විට අප ගෙවතු වල ඇත්තේ, ඉබේ පැලවුන ගස් වර්ගය.

එලෙසම අප රටේ සුළු හා මධ්‍යම ව්‍යාපාර, සිල්ලර කඩ, බාබර් සාප්පු, ගැරේජ්, බියුටි සැලෝන්, කම්හල් සහ හෝටල් කුමන ප්‍රමාණයක ගිණුම් මිණුම් තබන්නේද? මම සිතන්නේ උත්තරය 5% කටත් වඩා අඩු බවය. තමන්ගේ ව්‍යාපාරය, පාඩුවට කරගෙන ගොස් ඇති බව දැන ගන්නේ, ව්‍යාපාරය බංකලොත් වූ පසුවය.

2013 ජනවාරි මාසයේ, මයික්‍රෝසොෆ්ට් සමාගමේ සහ බිල් සහ මිලින්ඩා ගේට්ස් පදනමේ නිර්මාතෟ බිල් ගේට්ස් මහතා, වෝල්ස් ස්ට්‍රීට් ජර්නල් පුවත්පතේ හරවත් ලිපියක් පල කලේය. එහි තේමාව වූයේත්, මිනුම් සහ ගණනය කිරීමේ ඇති වැදගත්කමයි. ගණන් කිරීම හා මැනීම, කාර්මික යුගයේ සිට මේ දක්වා, මානවයාගේ ජීවිත ගොඩනඟා ගැනීමට, කොතරම් වැදගත් වුවේදැයි, පැහැදිලි කරන ඔහු එම ලිපියේ, එක් තැනක මෙසේ කියයි.

“තම ජනතාවගේ සෞඛ්‍යය හොදින් පවත්වා ගැනීමට, ජනතා සෞඛ්‍යය මුර පොලවල් ජාලයක්, ගම් නියම්ගම්වල ඇති කල, ඉන්දියාවේ කේරල ප්‍රාන්තයේ උදව්වෙන්, ඉතියෝපියාව 2004 පටන් ගෙන, දැන් සොඛ්‍යය මුර පොලවල් 15000 ක් ඇතිකර ගෙන තිබේ. ඒවායේ සෞඛ්‍යය සේවකයෝ 34000 ක් සේවය කරති. (මෙය අපට මනින්නට හැකි වීමේ ප්‍රධානතම වාසියකි - රාජ්‍ය නායකයින්ට සහ ධානපතියන්ට නොයෙක් රටවල ඇති ව්‍යාපෟති සංසන්දනය කර, තමන්ට හොදින්ම ගැලපෙන අදහස් තෝරා ගැනීමෙන් තමා ආධාර වඩාත්ම කාර්යක්ෂම ආකාරයෙන් යෙදවීම.) 

අප, අපගේ දරුවන්ට; ඊලඟ පරම්පරාව වත්, මේ නාරා වලෙන් ගොඩ ගන්නට නම්, ඔවුනට ඉගැන්විය යුත්තේ, මෙවැනි සෑම දෙයක්ම කිරා මැන ක්‍රියාවේ යෙදවීම වුවමනාව නොවේද? මේ සදහා දැනට සිංහල භාෂාව, සිංහල සාහිත්‍ය, බෞද්ධ සංස්කෟතිය සහ තර්ක ශාස්ත්‍රය වැනි විෂයයන් උගන්වන වේලාවෙන්, 10% ක් පමණ කාලයක් වෙන් කල හොත්, එහි ලොකු වැරැද්දක් ඇතැයි සිතිය නොහැක.