ඉන්දියාවේ නොයෙකුත් ජාතින් නිසා බෙදා ඇති අන්දම
ඉන්දියාව බටහිර ආක්‍රමනිකයින් පැමිණෙන විට රටවල් සිය ගණනකි. අබු සෆාර් බහදුර් ෂා ii ( 1776-1862)ඉන්දියාවේ අවසාන අධිරාජයා විය, එහෙත් උතුරු ඉන්දියාවේ කුඩා කොටසකය. ඉංග්‍රීසින් විසින් මුලු ඉන්දියාවම එකම රාජ්‍යයක් ලෙස එකතු කළහ. ඉංග්‍රීසින්ගේ ඉන්දියාවට වර්තමානයේ පකිස්තානය , ඉන්දියාව සහ බංග්ලාදේශය අයත්විය. ඔවුන් ඇත්තෙන්ම අප එකල පරිපාලනයේ පහසුව සඳහා අපද ඉන්දියාවේ කොටසක් නොකිරීම පුදුම සහගතය.
ඉන්දියාවට නිදහස ලබාගැනීමට සටන් කරද්දී ඉන්දියාවේ හින්දු සහ අනෙක් ඉස්ලාම් නොවන ආගම් අදහන්නන් මුස්ලිම් මිනිසුන් සමඟ එකට එකතුව නිදහස සඳහා අරගල කළහ. එහෙත් අවසානයේදී මුස්ලිම් ජනතාව සඳහා වෙනම රාජ්‍යක් අවශ්‍ය බව මුස්ලිම් සංවිධාන විසින් තදින්ම ඉල්ලා සිටීම නිසා ඉංග්‍රීසින් විසින් මුස්ලිම් වරුන් වැඩියෙන් වාසය කල දැන් පකිස්තානය හා බංග්ලාදේශය පකිස්තානය ලෙස ඔවුනට වෙන්කර දෙන ලදී.
බොහෝවිට මුස්ලිම් සංවිධාන මෙලෙස වෙනම රාජ්‍යයක් ඉල්ලා සිටින්නට හේතුව නිදහස ලැබුණු පසු බහුතර හින්දු ජාතිකයන් මුස්ලිම් සුළුතරය පාගාගෙන පාලනය කරතියි යන බිය නිසාය. ඉන්දියාව නිදහස ලබාගත් පසු එහි නම වුවද හින්දුස්තාන් යනුවෙන් වෙනස් කරන්නට යන බවට ආරංචි පැතිරිණ. කෙසේ හෝ අවසානයේ ඉන්දියාව කොටස් දෙකකට බෙදින, ඒ බලය බෙදීමක් නොවේ , භෞතිකව රට බෙදීමකි.
ඉන්දියාවේ බලය බෙදීම සිදුවන්නේ රට ඇතුලතය. ඒ ඉන්දියාව ප්‍රාන්ත වලට බෙදිමෙදිය. ඒ භාෂා 100කට වැඩියෙන් කතාකරන ජාතින් ද බොහෝ ගණනක් වන ඉන්දියානුවන්ට බලය බෙදා දීම සඳහාය.ඉන්දියාවේ ව්‍යවස්ථාවේ භාෂා 22ක් පිළිගෙන ඇති අතර මිනිසුන් 10000 කට වැඩියෙන් කතාකරන භාෂා 122 ක් වෙයි. මෙම ප්‍රාන්ත පද්ධතිය ෆෙඩරල් ක්‍රමයක් ලෙසද ඉන්දියාව ප්‍රාන්ත එකතු වී සැදුනු රාජ්‍යයක් ලෙසද අන්තර්ජාතිකව පිළිගැනේ. ඉන්දියාවේ බලය බෙදෙන්නේ මෙතැන දිය. එසේ නොමැතිව බොහෝ දෙන සිතා සිටිනා පරිධි 1947 පකිස්ථානය වෙන් කිරීමේදී නොවේ.
ඉන්දියාවෙන් පකිස්තානය කදී යාමට එකල හින්දු මිනිසුන් විරුද්ධ වුහ. එහෙත් මුස්ලිම් මිනිසුන් හින්දු බහුතරය සැක කළහ. අවසානයේ ඉන්දියාවේ ඉතුරු වූ මුස්ලිම් මිනිසුන් ( ලෝකයේ දෙවෙනියට ලොකු මුස්ලිම් ජනගහනය ) කිසිම ප්‍රශ්නයක් නොමැතිව ලෝකයේ වැඩිම වේගයකින් දියුණුවන බලගතු ආර්ථිකයකයේ ප්‍රධාන ධාවකයන් ලෙස ඉන්දියාව ඉදිරියට ගෙන යයි.
මේ නිසා ඉන්දියාව ඇත්තෙන්ම බලය බෙදා රට බේරාගෙන සශ්‍රීකත්වයට රැගෙන ගිය රාජ්‍යයකට හොඳ උදාහරණයක් මිස බොහෝ දෙන සිතන පරිධි එහි අනෙක් පැත්තට උදාහරණයක් නොවේ.
Agree with u Sir.
ReplyDeleteBut for Sri lanka we must look at another angle if we are devolve power. Thats the Tamilnadu factor so many tamils living just 25miles across.
yes Rienzy . devolution is power is an important probably most impertant act by any parliment .any amendment to constitution must be rigorously debated dicussed and looked at from all angles as you said but my point here is that indian example is taken for wrong reason . the partision in 1947 is not a devoutin of power its partirion .the real devolution of power in indian example is in stete system , which is one of the most succesful devolution by any international standard
ReplyDeleteaiya, first of all India is a quasi-Federal country. It has a strong center which can intervene with the anomalies of the state governments to insure proper functioning of the state. But, what our Tamil brethren seek is not something similar to India. They want a complete federal system with minimal central control. In this way they can declare independence if they like.
DeleteI highly suspect that the Sri Lankan Tamils might seek Indian help if they could unable to govern the separated Tamil eelam only "if" they realize their separatist dream. India might well embrace the eelam as a Union territory and occupy it once and for all. If that happened the sovereignty and independence of the Sinhalese part of this island will surely be consumed by the mighty India.