චීනය හරහා දින 10 කින් - 3

http://lakshmanillangakoon.blogspot.com/2017/05/10-2.html

link to previous episode 

ඊයේ ජේඩ් බුද්ධ විහාරයේ කාලය ගතකර අවසන වීදියට පැමිණෙනු අප කිහිප දෙනෙකු අපේ බසය පැමිණෙන තෙක් පදික වේදිකාවේ බලා සිටියෙමු. ඒ අසලම පදික වේදිකාවේ පොලිස් නිලධාරීන් දෙදෙනෙකු රාජකාරියේ නියුක්තව සිටියහ. ඒ අසල ඔවුන්ගේ හිස් පුටුවක් තිබුන නිසා මට එතනට ගොස් ඉඳගන්නට සිතුනද. ඔවුන් එයට අකමැතිවේයැයි සිතූ නිසාත්, භාෂා ප්‍රශ්නය නිසා අහන්නටත් බැරි නිසාත්, මුල් සිතිවිල්ල මැඩ පවත්වා ගත්තෙමි. විනාඩි කිහිපයකින් වයස් ගත චීන පුද්ගලයෙකු එතනට පැමිණ දුම් වැටියක්ද දල්වා ගෙන ඒ පුටුවේ ඉඳ ගත්හ. පොලිස් නිලධාරීන්ද කිසිවක් සිදු වූ නොවූ ආකාරයෙන් ඒ පුද්ගලයා සමග කතාවට වැටුනහ. එහෙ පොලිස් මහජන සම්බන්ධතා ඒ ආකාරයටය. 

පසුදින අපට යාමට තිබුනේ ෂැංහයි ටී.වී. කනුවට සහ ෂැංහයි කෞතුකාගාරයටය. එය හැඳින්වෙන්නේ ෂැංහයි ඔරියන්ටල් පර්ල් ටී.වී. ටවර් යනුවෙනි. මීටර් 468 ක් උස මෙම කනුව ලෝකයේ දැනට පස්වෙනියට උස එවැනි කනුව වෙයි. එය දුටු විටම සිහියට එන්නේ අපේ කොළඹ දැනට සාදමින් පවත්නා නෙළුම් කනුවය. 

මම මාර්ගෝපදේශකයා ගෙන් මෙය සෑදීමේ අරමුණ කුමක්දැයි ඇසූ විට ඔහු කියා සිටියේ මුලින් එය රූපවාහිනී සම්ප්‍රේෂණ කුලුන්නක් ලෙස භාවිතා කලද දැන් ඒ සදහා අවශ්‍යතාවයක් නැති හෙයින් සංචාරක ආකර්ශණයක් ලෙසට පමණක් යොදා ගන්නා බවයි. ඇත්තෙන්ම මෙතරම් ලාභයට චන්ද්‍රිකා රූපවාහිනී තිබියදී බිලියන් ගණන් දැවැන්ත කනු වලට වියදම් කරන්නේ කුමකටද? 

යුආන් 150 සිට 220 දක්වා නොයෙකුත් මිල ගණන් වලට ආකර්ශණයන් වෙනස් වන ආකාරයට නරඹන්නට ගිය හැකි මේ කුලුන්න මැදින් තිබෙන විදුලි පෝපාන තුනකින් නරඹන්නන් ඉහලට සහ පහලට ගෙන යනු ලැබේ. කැරකෙන ආපනශාලාවක් මුදුනේ ඇති අතර, එයට ඇතුලු විය හැක්කේ යුආන් 300 ක පමණ ආහාර මිලදී ගන්නේ නම් පමණි. 

මෙහි උඩ එක් තට්ටුවක අලුතින් විදුරු වැනි ද්‍රව්‍යයකින් සෑදූ බැල්කනියක් ඇත. එහි උඩට ගිය විට තමන් ඒ තරම් උසකින් අහසෙන් සිටින්නාක් මෙන් දැනේ. පැය දෙක තුනක සංචාරයෙන් පසු තමන් කැමති වේලාවක විදුලි සෝපානයක් වෙත ගිය හැකි අතර, මොහොතකින් පහලට පැමිණේ. මෙවැනි ස්ථානවල සංචාරකයන්  99% ම සිටින්නේ චීන ජාතිකයින්ය. බොහෝ විට ඔවුන් මා පෙර පැවසුවාක් මෙන් ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ වලින් කණ්ඩායම් වශයෙන් පැමිණ, ගොවියන් වැනි පිරිස් බව පෙනේ. සියලු දෙනාම කණ්ඩායමක් ලෙස කොඩියක් අතට ගත් මාර්ගෝපදේශකයෙකු යටතේ ගමන් කරන ආකාරය පැත්තකට වී ඉඳගෙන බලා සිටීමට වටිනා තරම් මනස්කාන්තය. 

මම බොහෝ කලකට පෙර පර්ල් එස් බක් ගේ ගුඩ් අර්ත් නැමැති පොත කියවද්දී හන්දියක කෝපි කඩයක කෝපි බොන්නට එන්නන්ට බිමට මූත්‍රා කරන්නට තැනක් සාදා කුඹුරු ගොවිතැන පටන් ගන්නා කාලයට එය පස්ටික කරත්ත ලෝඩ් ගණනින් විකුණන ආපනශාලා හිමියෙකු ගැන කියෙව්වා මතකය. මට මේ චීන සංචාරකයින් දකින විට සිතුනේ ඒ ගොවියන්ට හොඳින් ඇඳම් අන්දවා සංචාරය සදහා රැගෙන ඇත්තා සේය. 

චීනයේ ඇවිදිද්දී නිරීක්ෂණය කර නොසිටිය හැකි විශේෂ කාරණයක් තිබේ. ඒ එහි ගොඩනගා ඇති පොදු වැසිකිලි පද්ධතියයි. නගරයේ ඕනෑම තැනක සහ සංචාරක ආකර්ශනයන්හි අන්වාර්යයෙන්ම තරු පහේ හෝටලයක ලෙස පිරිසිදු සහ අලංකාර වැසිකිලි තිබේ. නොමිලේ පවත්වන මෙම සේවාව නිසා නුපුරුදු චීන කෑම කා සීරියස් බඩේ අමාරුවක් තිබෙන කෙනෙකුට වුවත් බියක් නොමැතිව සංචාරයේ යෙදෙන්නට පුලුවන. 

අපි පර්ල් ටවරයේ අවසානයේ ෂැංහයි කෞතුකාගාරය බැලීමට ගියෙමු. මෙය 1996 ෂැංහයිහි මහජන චතුරාශ්‍රයේ ගොඩනගා ඇති මෙම කෞතුකාගාරය චීනයේ ප්‍රථම අන්තර් ජාතික තත්වයේ ඇති කෞතුකාගාරය ලෙස සැලකේ. අලංකාර ගොඩනැගිල්ලක පිහිටා ඇති මෙහි ප්‍රදර්ශනාගාර හතක් වෙයි. 

පුරාණ චීන ලෝකඩ ප්‍රදර්ශනාගාරය
පුරාණ චීන පිලිරු
මැටි බඳුන් 
ජේd නිර්මාණ
චිත්‍ර
කැලිග්‍රැෆි - චීන අකුරු කුඩා බුරුසුවකින් අදහස් ප්‍රකාශ වන ආකාරයට ලිවීම  
මුද්‍රා 
කාසි 
මින්ග් සහ කින් රාජ පරම්පරාවල ලී බඩු 
චීන සුලු ජාතීන්ගේ නිපයුම් 

එක් මහලක ප්‍රදර්ශනාගාර දෙකක් හෝ තුනකින් යුක්ත වූ කෞතුකාගාරයේ දෙවන මහලේ සරු ආපනශාලාවක්ද තිබුනි. 2013 පමණක් මේ කෞතුකාගාරයට මිලියන් දෙකක නරඹන්නන් පිරිසක් පැමිණ ඇත. එම ප්‍රමාණය ලෝකයේ කෞතුකාගාර අතර 23 වන ස්ථානය ගනී - ලෝකයේ වැඩියෙන්ම නරඹන්නන් පැමිණෙන කෞතුකාගාරය පැරිසියේ ලොව්රේ කෞතුකාගාරයයිථ එහි ඒ වසරේ නරඹන්නන් ප්‍රමාණය මිලියන 3.3 කි. 

මෙම කෞතුකාගාරය මෙතරම් වැදගත් කෞතුකාගාරයක් වුවද අපේ කෞතුකාගාර මෙන් ඔවුන් ඒවා දේවාල මෙන් සලකන්නේ නැත. එහි ඇති රජුන්ගේ සිංහාසන පවා පැමිණෙන ඕනෑම නරඹන්නෙකුට ඡායාරූප ගත කරන්නට පුලුවන. මුලින්ම මෙය දැක මා පුදුමයට පත්වුනෙමි. චීනයේ නොයෙකුත් පුරා විද්‍යාත්මක දෑ සොයා ගැනීමට උදව් කල යුරෝපියයන් පිලිබඳවද මෙහි විශේෂ තාවකාලික ප්‍රදර්ශනාගාරයක් අප යන දවස්වල විවෘත කර තිබුණි. එක් එක් වකවානුවල මෙලෙස මෙවැනි ප්‍රදර්ශනාගාර විවෘත කිරීම සිදුවන බව මට හැගුනි. 
link to next 

http://lakshmanillangakoon.blogspot.com/2017/05/10-4.html