චීනය හරහා දින 10 කින් - 4

http://lakshmanillangakoon.blogspot.com/2017/05/10-3.html
previous episode

අපේ මී ලඟ ගමනාන්තය වූයේ මධ්‍යම චීනයේ ෂාන්ක්සි ප්‍රාන්තයේ අගනුවර වන සියාන් නගරයයි. එම නගරය 'සදාතනික සාමය' යන අර්ථයෙන්ද හැදින්වෙන අතර, අපේ ගාලු වරාය හරහාද  පෙර කල වැටී තිබුනු සේද මාවතේ නැගෙනහිර කෙලවරද විය. රජ පෙලපත් තුනකට අගනුවර වූ මේ නගරය චීනයේ ශීඝ්‍රයෙන් දියුණුවන මෙගා පොලිස් දහතුනෙන් එකක් ලෙසට රජය විසින් නම්කර ඇත. දැන් බොහෝ සංචාරකයන් මේ නගරයට යන්නේ හුවාන් අධිරාජ්‍යයාගේ (247 - 220 ක්‍රි පූ) සොහොන සහ ඔහු සමග සොහොනේ වලලා ඇති 8000 ක් පමණ වූ මැටියෙන් සාදන ලද යුධ සෙබලුන්ද, අසුන් 520 ක් බැදි යුධ රථ 130 ක්ද, ඇතුලු රාජ්‍ය නිලධාරීන්, නැට්ටුවන්, සර්කස් කරුවන්, සහ සංගීත කරුවන් ඇතුලු මැටි පිලිරු නැරඹීමටයි.

1974 ලිඳක් හාරන්නට ගිය ගොවියෙකුට අහම්බෙන් හමු වූ දැන් මීටර් 7 ක් ගැඹුරට හාරා ඇති ලොකු වලවල් 4 කින් සමන්විත වෙයි. පලවෙනි වලේ යුධ භටයන් 6000 ක් වෙයි. සම්පූර්ණයෙන්ම රජ මාලිගාවක් ලෙස නිර්මාණය කර ඇති මෙහි සරසන යන වහල යනාදියෙන්ද යුක්ත වූ බව සාක්ෂි තිබේ. දෙවැනි වලේ තවත් සොල්දාදුවන් සහ යුධ රථද, තුන්වෙනි වලේ ඉහල තරාතිරමේ නිලධාරීන්ද යුධ රථද හමු වී ඇත. පලමුවෙනි වල මීටර් 230 ක් දිගින්ද මීටර් 62 ක් පලලින්ද යුක්තය. මෙහි සිටින සොල්දාදුවන් එකිනෙකාට වෙනස්ව නොයෙකුත් විශේෂිත පුද්ගල හැඩයන්ගෙන් නිමවා ඇත. මෙම හමුදාව මෙලෙස සාදවා රජුත් සමග මිහිදන් කිරීම පිළිබඳව නොයෙකුත් පුරාවෘත තිබේ. අපගේ මාර්ගෝපදේශකයා අපට කිව්වේ මුලින්ම මෙම අධිරාජ්‍යයාට සදාකාලිකව ජීවත්වීමේ අවශ්‍යතාවයක් තිබී ඒ සදහා මහත් ප්‍රයත්න දැරූ බවයි.

එම ප්‍රයත්නය සඵල නොවන බව තේරුම් ගත් අධිරාජ්‍ය්‍යා ඔහු මිය ගිය විට ඔහුත් සමග පරලොව යන්නට ඔහුගේ හමුදාවේ හොඳම පිරිස් ඔහුත් සමග වැලලිය යුතු බවට අදහසක් ඇතිවිය. මෙයින් තම රාජ්‍යයට වන බලවත් හානිය ගැන සිතූ එක් ඇමතියෙක් එලෙස පණ පිටින් හමුදාව වලලන්නේ නැතිව ඒ සොල්දාදුවන් එකිනෙකා හා සමාන මැටි පිලිරු කරවා රජුගේ මිනියත් සමග වැලලීමට රජු කැමති කරවා ගත්තේය. මේ අනුව සෑදු පිලිරු කම්කරුවන් 700000 ක් යොදවා පොලොව යට සම්පූර්ණ මාලිගා සංකීර්ණයක් සාදවා එහි තැන්පත් කර ඇත්තේය.

අපි සියාම් නගරයට යාමට රාත්‍රී නවයට දුම්රියකින් ෂැංහයි දුම්රිය පොලෙන් පිටත් වුනෙමු. දුම්රිය පොලට අපි ටිකක් කල් වැඩියෙන් ගිය නිසා එතන බිස්නස් ලෝන්ජ් වැනි ශාලාවකට ගියෙමු. එහි පහසුවෙන් ඉඳගෙන සිටිමට ආසන පනවා තිබුණි. එහි පහසුකම් පාවිච්චි කිරීමට ඒ තුලින් යුආන් 25 කට යම් බීමක් හෝ ආහාරයක් මිලදී ගත යුතුය. 

ඇතුලේ තේ සහ බීම වල මිල ගණන්ද මෙයට ගැලපෙන ලෙස වැඩිකර තිබූ බව පෙනුණි. නමුත් ඇතුලට ගිය පසු අපි ඇත්තටම තේ මිළට ගන්නේද නැද්ද සොයා බැලීමට ක්‍රමවේදයක් නම් යොදා නැති බව පෙනුණි. අපට දුම්රිය වෙන් කර තිබුනේ නිදන මැදිරියන්ය. ඉතාමත් පිරිසිදුවට ඇඳ ඇතිරිලි යනාදිය යොදා සකස්කර තිබූ නිදන යහන් එක් මැදිරියක 4 ක් විය. අපගේ මැදිරියේ අනෙක් ඇඳවල් දෙකේ හිටියේ චීන ජාතිකයින්ය. දුම්රිය පිටත් වෙද්දීම තම කෑම පෙට්ටිය ඇර එහි තිබූ තම්බපු ගෙඩිගෝවා කැබැල්ලක් සහ මස් කැබලි කිහිපයක් කෑ ඔහු නාන කාමරයට ගොස් අත සෝදා නින්දට වැටුනේය. සාමාන්‍ය චීනයේ අප සංචාරය තුලදීම ලංකාවේ හෝ වෙනත් රටක වැනි බඩ මහත පුද්ගලයන් අප දැක්කේ ඉතා කලාතුරකිනි. බොහෝ විට මෙයට හේතුව මෙලෙස පිටි කෑම ඉතාම අඩුවෙන් පරිභෝජනය කිරීම විය හැක.

මෙවැනි යහන් 4 ක් සහිත කාමර 10 ක් පමණ එක් පෙට්ටියක තිබුණි. එම එක් පෙට්ටියක් කලමනාකරණය කිරීමට නිල ඇඳුමක් ඇඳගත් තරුණ කාන්තාවක් සිටියාය. ඇයටද කුඩා කාමරයක් තිබුනු අතර ඇය වරින් වර පැමින ටිකට් පරීක්ෂා කිරීම යනාදියද, නාන කාමර වැසිකිලි පිරිසිදු කිරීමද නිරත වී ගමන අවසානය කිට්ටු වන විට ඇයගෙන් එම රාජකාරිය බාර ගන්නා තරුණියට පෙට්ටිය බාර දීම සදහා සම්පූර්ණයෙන්ම පිරිසිදු කර ඇඳ රෙදි ආදියද ඉවත් කලාය.

ෂැංහයි සහ සියාම් අතර දුර කිලෝ මීටර් 1500 ක් පමණ දුර පැය 15 කින් පමණ අවසන් කල අපි උදේ දහයට පමණ සියාම් වෙත පැමිණියෙමු. පොලොව යට දුම්රිය ස්ථානයට පැමිනෙද්දී අපට දන්වා තිබුනේ අප රැගෙන යාමට හෝටලයෙන් කෙනෙකු පැමිණෙන බවයි. කෙනෙකු කිවූ තැනට පැමිණියද ඔහු පැමිණ තිබුනේ අපත් රැගෙන පොදු ප්‍රවාහන පද්ධතියේ හෝටලය වෙත රැගෙන යාමටය. මෙතනදී සන්නිවේදන පැටලීමක් සිදු වී ඇති බව අපට වැටහුනි. නගරය මැදට බසයේ ගිය අපි ඉන්පසු කුලී රථ ගෙන්වා ගෙන හෝටලය වෙත ගියෙමු. හෝටලයේ සියලු මූලික පහසුකම් තිබුනද අපි එදින එහි රැදී අපට වූ කරදරය නිසා පසුදින වෙනත් හෝටලයකට මාරු වුනෙමු.      

නුවරඑළිය  වැනි කඳුකර නගරයක් වූ සියාන් නවීනතම පහසුකම් වලින් යුක්තව එහෙත් පැරණි පෙනුමක එලෙසම පවත්වාගෙන යන නගරයකි. බොහෝ බඩගින්නේ සිටි නිසා හෝටලයේ තිබූ වීදියේම පහල තිබූ කුඩා ආපනශාලාවකට ගොස් මම දහවල් කෑම එතනින් ගත්තෙමි. බත් කෝප්පයක් සහ මස් සහ එලවලු වර්ග 12 කින් පහක් තෝරා ගත් විට එහි මිළ යුආන් 5 කි. එහි සිටි පාරිභෝගිකයන්ගේ පෙනුමෙන් මෙය සාමාන්‍යයෙන් කම්කරුවන් වැනි පුද්ගලයන් ආහාර ගන්නා තැනක් සේ පෙනුනද මම චීනයේදී ආහාරයට ගත් රසම ආහාර වේලක් ලෙස මට එය මතකය.

එදින නගරයේ සංචාරකයෙකු නැරඹිය හැකි ප්‍රධාන ස්ථාන වන සියාන් ඩ්‍රම් ටවර්, බෙල් ටවර් සහ මුස්ලිම් වීදිය නැරඹීමට අපි ගියෙමු. 14 වන ශත වර්ෂයේ නගරය මැද පිහිටි ගොඩැල්ලක ගොඩ නගා ඇති මෙහි නොයෙකුත් වර්ග වල බෙර ගබඩා කර ඇති අතර, එම ගොඩනැගිල්ලක ඇතුලේ බෙර කෞතුකාගාරයක්ද පිහිටා ඇත. ගොඩනැගිල්ල මුදුනට නැගි විට සම්පූර්ණ නගරයේ දර්ශණයක් අලංකාර ලෙස බලන්නට පුලුවන. වර්ග මීටර් 1377 ක සමචතුරාශ්‍රාකාර භූමියක මීටර් 40 ක් උසට ගොඩ නගා ඇත. මින්ග් රාජ පෙලපත කාලයේ දවස පටන් ගැනීමට එහි ඇති කිලෝ 6500 සීනුවද, හිරු බැස යද්දී එය විශාල බෙර නොයෙකුත් තාලයට වාදනය කල බව සදහන් වේ. එම ගොඩනැගිලි වල උඩට ගිය විට නගරය වටා ඇතිකිලෝ මීටර් 14 ක  ප්‍රාකාරය තැනින් තැන දක්නට පුලුවන් වන අතර, නගරයෙහි උතුරු දකුණු නැගෙනහිර සහ බටහිර පැරණි ද්වාර වීදිවල කෙලවර පෙනේ. 

නගරයෙහි ප්‍රධාන ආහාර සහ බීම සදහා සියලු දෙනා යන මුස්ලිම් වීදියට අපි ඊලගට ගියෙමු. මෙම වීදියේ දැන් ජීවත් වන්නේ අවුරුදු දහස් ගණනකට පෙර සේද මාවත දිගේ නොයෙකුත් හේතු සදහා අරාබියේ සහ පර්සියාවේ සිට චීනයට පැමිණියන් ගෙන් පැවතෙන්නන්ය. විශාල ප්‍රදේශයක වීදි ගනනාවක පැතිරි ඇති මෙම කානිවල් එකක් වැනි ප්‍රදේශය පැය 24 පුරාම විවෘතව පවතී. චීන සහ අරාබි ආහාර ප්‍රබේදයන් විකීණීමට ඇති අතර සමහර කුටිවල ඒවා සාදන ආකාරය මනස්කාන්තය. 

 විශේෂයෙන්ම වෙළඳපොල ඇතුලේ ආහාර නොවන ඇඳුම් වැනි දෑ සදහා හෙට්ටු කල හැකිය. විශේෂයෙන්ම කාන්තාවන් වෙළඳාමේ යෙදෙන මෙහි බඩුවක් මිළදී ගන්නවාටත් වඩා විනෝද වන්නේ ඔවුන් සමග හෙට්ටු කිරීමයි.  

  ඇවිද ආපනශාලාවකින් රාත්‍රී භෝජන ගත් අපි හෝටලයට පැමින නිදා ගත්තේ පසුදින පාන්දර  ටෙරා කොටා හමුදාව බැලීමට යාමට සැලසුම් කරගෙනය.